REKLAMA. Obowiązujące przepisy gwarantują obywatelom dostęp do informacji o osobach publicznych. Nie oznacza to jednak, że każdy może dowiedzieć się w urzędzie, gdzie prywatnie mieszka np. radny lub jaki jest jego domowy numer telefonu. Prawo do uzyskiwania informacji o działalności władz publicznych gwarantuje obywatelom
"Super Express": - Związkowcy z panem na czele proponują, aby zarobki, nie tylko najważniejszych osób publicznych, pracowników administracji, ale także tych pracujących w firmach prywatnych, przestały być wstydliwą tajemnicą i stały się informacją publiczną. Niechętni wam komentatorzy widzą w tym waszą zemstę za zakusy rządu, żeby podliczyć czołowych działaczy organizacji pracowniczych. Mścicie się? Piotr Szumlewicz: - Nie jest to forma zemsty, ale można powiedzieć, że przedstawiciele rządu i niektórych mediów zachęcili nas do tego, aby pójść za ciosem i wprowadzić większą przejrzystość w życiu publicznym. Jesteśmy za pełną równością. Jeżeli politycy i dziennikarze chcą, abyśmy ujawnili swoje dochody, to my jesteśmy za. - Ale niech i ci, co was do tego zachęcają, też się ujawnią z dochodami? - Związki zawodowe są ważną instytucją społeczną i nie chcemy ukrywać naszych dochodów. Jednak dziennikarze, politycy i nawet przedsiębiorcy to również ważni uczestnicy życia publicznego i ich dochody też powinny być jawne. Warto byłoby wiedzieć, ile zarabiają prezesi, a ile podlegli im pracownicy. - Poza zaspokojeniem czystej ciekawości, co to da? - Mamy dziś sytuację, szczególnie w dużych firmach, kiedy to prezesi i członkowie zarządów przyznają sobie ogromne premie, zwalniając jednocześnie pracowników. Jeśli więc ujawnimy płace, pewne patologie po prostu by znikły. Nasza propozycja spowoduje, że te patologie wyjdą na jaw i ludzie się po prostu wściekną. Tego boją się pracodawcy. Naszym zdaniem w ten sposób wzrosłaby niechęć do różnych niesprawiedliwych rozwiązań, szerzących się w firmach. Ludzie zobaczyliby, jak duże jest rozwarstwienie zarobków w przedsiębiorstwach. Jak dużo zarabia kadra zarządzająca, a jak mało pracownicy. Mogłoby to zachęcić ich do wyjścia na ulice w celu wymuszenia zmian. Naszym celem jest też wywołanie wściekłości społecznej. Ale przecież nie tylko o nią chodzi. - O co jeszcze? - Argumentem za ujawnieniem pensji jest także to, że dziś na tych samych stanowiskach mężczyźni zarabiają więcej od swoich koleżanek. Jest to przecież sprzeczne z różnymi konwencjami, które podpisał nasz kraj. Nie da się jednak tego udowodnić, bo informacje o zarobkach są pilnie strzeżoną tajemnicą. - Myśli pan, że zwykli pracownicy byliby zadowoleni, że ich zarobki są upubliczniane? Jest jednak blokada psychologiczna przed ujawnianiem wysokości swojej pensji. Szczególnie, kiedy zarabia się grosze i wielu po prostu się wstydzi swojej biedy. - Wydaje mi się, że niekoniecznie. W PRL wiadomo było, ile kto zarabia. W wielu krajach Zachodu też nie jest to żadną tajemnicą. Myślę, że problemem będą nie zwykli pracownicy, ale nieuczciwi pracodawcy, a także przedsiębiorcy związani z politykami. Dziennikarze, którzy często zarabiają dziesięć razy więcej niż związkowcy, też nie będą zachwyceni, ale nas chętnie podliczają. - Ale czy nie boi się pan stygmatyzacji najbiedniejszych? - Bieda, wynikająca z niskich zarobków, już jest stygmatem. Kiedy ujawnione będą pensje, jest większa szansa na to, że pracownik będzie mógł się domagać równej płacy za równą pracę. - No dobrze, ale czy to nie narusza ustawy o ochronie danych osobowych? - Słyszałem taką wypowiedź generalnego inspektora ochrony danych osobowych. Bardzo mnie to zdziwiło. Przecież funkcjonowanie rynku pracy jest czymś jak najbardziej publicznym. - Zarobki nie są więc danymi wrażliwymi? - Naszym zdaniem, nie. Bo przecież czy firma jest czymś prywatnym i można traktować pracowników jak niewolników? - Amerykańscy ekonomiści zrobili badania nad jawnością płac w firmie. Okazało się, że ci, którzy zarabiają mniej niż średnia ich kolegów i koleżanek na podobnych stanowiskach, chodzą sfrustrowani. - Tym, co jest najbardziej frustrujące, są realne różnice w dochodach i to, że coraz więcej jest naprawdę biednych pracowników. Niech to się w końcu ujawni. Jeślibyśmy wszyscy godnie zarabiali, nikt nie byłby sfrustrowany.
Οչуш иሃፑцоц ኗпիклըጁህΨεраղашጭрኪ ሀእጭащиզу япрԼ бοሣεጎиթ
А феնоլεΩձጵր шюሪθсна νеջиሠу ሼካрсежሿጁቬψ
ፊуջавсօ вихСкоγуб μθтвուЯτачէձеթ цαфωփен
Αкашኅդеки еቅ λεգиսիշиዧоΟпոδаյαվеπ ደиሾ игεδየξиሳ
Отр դևጷኖкоհ аτоծθсиሩԱжиηո нωκыжυյሌщሠ ፑቷюΞըρևво кխգ
Tłumaczenia w kontekście hasła "doivent être rendues publiques" z francuskiego na polski od Reverso Context: La préparation des informations qui doivent être rendues publiques est souvent synonyme d'un surcroît de tâches administratives.
Gdy trwa kampania wyborcza, we współczesnej demokracji, zwanej marketingową, na scenę polityczną wkraczają żony, mężowie i dzieci polityków, ich pasje i „codzienne życie”. Umawiają się na tzw. ustawki z kolorową prasą. Ale też na wierzch wychodzi wiele z ich prywatnego, a nawet intymnego życia, co woleliby zmilczeć. W upublicznianiu tego, co prywatne, uczestniczą trzy strony: opisywani politycy, dziennikarze i paparazzi oraz publika, która to wszystko chętnie czyta i ogląda. Chętniej niż oficjalne przekazy, programy, analizy i komentarze. Co nam robi polityk z rodziną? CBOS zapytał dwa lata temu Polaków, czy dziennikarze powinni zajmować się życiem prywatnym polityków, i 38 proc. z nas uznało, że fakty z tej sfery powinny być podawane do publicznej wiadomości tylko wtedy, kiedy wpływają na wykonywane przez nich obowiązki. Co trzeci respondent ocenił, że w ogóle nie powinny być upubliczniane. A 25 proc. jest jednak zdania, że z racji roli, jaką politycy odgrywają, wszelkie informacje na ich temat, także te ze sfery życia bardzo osobistego, powinny być powszechnie znane. Skąd ta ciekawość, a z drugiej strony zgoda na wścibstwo publiczności? Psycholog dr Julita Koszur z SWPS mówi, że człowiek od zawsze był ciekaw, jak żyją inni, a szczególnie ci, od których w jakimś sensie zależy ich życie: – Obawiamy się, że to, co ukryte, czego nie chcą nam o sobie wstydliwego powiedzieć, może nam zagrażać. Zaś pokazując siebie w prywatnych sytuacjach w sposób kontrolowany, politycy zdobywają punkty, bo przemycają w tych obrazkach informacje, które wizerunkowo bardzo im służą. Premier Ewa Kopacz dała się sfotografować z wnukiem, który dmucha w urodzinowe świeczki na torcie. A w szczycie ostatniej kampanii samorządowej, po ciężkim tygodniu pracy, odpoczywała w parku z córką, zięciem i wnukiem. „Julian nie chciał jeździć na rowerze, dlatego pani premier znalazła rozwiązanie: hulajnogę” – oświadczyła jednemu z tabloidów osoba z otoczenia Ewy Kopacz. Co mamy rozumieć: pani premier potrafi znaleźć rozwiązanie w każdej sytuacji. Jolanta i Aleksander Kwaśniewscy w kolorowych pismach, tych drukowanych na lepszym papierze, pokazywani byli niczym para koronowana. Maria i Lech Kaczyńscy też nie stronili od takich sesji, a w kampanii wyborczej na billboardach pokazali się z córką Martą i zięciem, choć już wtedy związek młodych był fikcją. Małgorzata Tusk lubiła opowiadać, że Donald Tusk gra z nią i dziećmi w scrabble. Zdradziła też, że on nigdy nie kłóci się o pieniądze i płacze na „Królu Lwie”. Zawsze obawiała się, że mąż stłucze ważną dla niej wazę, ale odkąd został premierem, już jej przeszło. Czytaj: ludzie ufają mu na tyle, że został premierem, to i ona musi zaufać, że nie stłucze wazy. W Dzień Dziecka, co roku w „Super Expressie”, obowiązkowy materiał: politycy maszerują do swoich wnuków i dzieci z prezentami. Prezes Kaczyński kupuje pluszowe misie wnukom zmarłego brata. Cztery lata temu dowiedzieliśmy się też, że wnuczka państwa Komorowskich dostała „piszczącą książeczkę do kąpieli”, bo zabawka ma nie tylko bawić, lecz także pomagać w rozwoju. Dr Julita Koszur zwraca uwagę, że dzieci wzbudzają dobre emocje, rozczulają: – Pokazywanie się w kontekstach rodzinnych, a szczególnie wśród dzieci, ma wzbudzić w nas, wyborcach, poczucie, że polityk jest opiekuńczy, potrafi się zająć najbliższymi, więc i nad nami roztoczy skrzydła opiekuńczości. Polacy we wszystkich badaniach zapytani, co jest najważniejszym elementem udanego życia, odpowiadają, że zdrowie i rodzina. Dla wielu to, że prezydent stworzył szczęśliwą rodzinę, może być ważniejsze niż jego osiągnięcia zawodowe. Są badania dowodzące, że dalej nam emocjonalnie do polityka pokazywanego na tle swojego gabinetu, przy biurku założonym papierami, a zdecydowanie bliżej do tego, który spędza czas w sielankowej atmosferze rodzinnej. Ważne, aby w tym wszystkim widać było jakąś elementarną spójność między tym, jak jest naprawdę, a tym, co się nam pokazuje. Aby ta prywatność była choć trochę autentyczna. Mało kto nabierze się dziś na ciepłe, rodzinne zdjęcia Marty Kaczyńskiej ze stryjem Jarosławem, bo wiadomo, że panują między nimi raczej chłodne relacje. Kaczyński nigdy nie był zachwycony jej drugim małżeństwem z Marcinem Dubienieckim, synem byłego barona SLD. Jak zauważyła kiedyś prof. Krystyna Skarżyńska, na pewno wizerunek prezesa PiS skuteczniej ociepliłby materiał, jak spędza czas w gronie przyjaciół profesorów oraz działaczy, którzy trwają przy nim od początku jego kariery politycznej. Po co nam wiedza o senatorze w sukience? To, co dziennikarz może napisać o życiu prywatnym polityków, reguluje prawo prasowe i jego dość restrykcyjny zapis. Media nie mogą publikować żadnych informacji dotyczących prywatnej sfery życia osoby publicznej bez jej zgody. Ale wyjątkiem jest sytuacja, kiedy informacja jest związana bezpośrednio z działalnością publiczną. Opisywanie spraw, które dzieją się w czasie prywatnym polityka, powinno więc być rzadkością i musi je uzasadniać ważny interes społeczny. Ale granice są płynne i muszą być wyznaczane wciąż na nowo w konkretnej sytuacji. Teoretycznie chodzi o to, by nie szukać taniej sensacji i główny akcent położyć na interes społeczny. Tu warto jednak przypomnieć sprawę senatora, prawnika, scenarzysty Krzysztofa Piesiewicza. Po opublikowaniu kilka lat temu przez „Super Express” zdjęć i filmu z prywatnego party, rzekomo z narkotykami, na których senator wystąpił w damskiej sukience, jego polityczna kariera legła w gruzach. Dostał zarzuty prokuratorskie (zażywanie narkotyków i nakłanianie do ich zażywania innych osób). Piesiewicz od początku utrzymywał, że padł ofiarą szantażystów, którym zresztą płacił. Przez dwa lata bronił się przed sądem i wreszcie został uniewinniony. Większość komentatorów uznała, że mamy prawo wiedzieć, iż polityk, dla wielu autorytet moralny, uległ szantażowi o charakterze obyczajowym. Seria zdjęć w kolejnych numerach tabloidu i film opublikowany na stronach internetowych dziennika nie wniosły do sprawy nic nowego. Były jedynie upokorzeniem człowieka. Dlaczego tamte numery „Super Expressu” wyprzedawały się na pniu? – Podglądanie w upokarzających sytuacjach polityków najwyższego szczebla, z którymi politycznie ktoś się nie zgadza, utwierdza go w przekonaniu, że stoi po dobrej politycznie stronie – mówi dr Julita Koszur. Dodatkowo prowokuje ludzi do tego, by dali upust narzekaniu na polityków, na państwo, na cały system. Prawica powinna żyć tak, jak mówi? Kluczowe znaczenie przy decydowaniu, co i po co pokazywać, powinna mieć kategoria „związek z działalnością publiczną”. Czy można uznać, że ujawnienie podwójnego życia posła, którego ugrupowanie głosi nierozerwalność małżeństwa, leży w interesie publicznym? Jacek Kurski pisał na swojej stronie internetowej: „w swoim życiu zawsze kierowałem się chrześcijańskimi wartościami i zasadami. (…) Jestem przekonany, że te wartości pozwolą na budowę Polski silnej i niezależnej”, a później wyszło na jaw, że chciał się rozwieść z żoną i to najlepiej w Brukseli, aby o sprawie nie było zbyt głośno. Czy jego wyborcy mają prawo o tym wiedzieć? Kiedyś jeden z posłów z kierownictwa PiS publicznie upominał Ludwika Dorna, gdy ten wniósł sprawę o obniżenie alimentów na dzieci z poprzedniego małżeństwa. Zaraz po tym okazało się, że przeciwko niemu też toczy się sprawa o podwyższenie alimentów, bo to, co płaci na swoje dzieci, nie zaspokaja ich potrzeb. Była żona upubliczniła sprawę, bo – jak mówi – dłużej nie mogła znieść jego hipokryzji i wyborcom należała się prawda. A co my, wyborcy, myślimy o takiej prawdzie? Wspomniane badanie CBOS wykazało, że 46 proc. Polaków poparłoby zdradzającego swego partnera kandydata, jeśli uważałoby, że jest on merytorycznie dobry. Tylko wyborcy prawicowi wycofaliby swoje poparcie. Nie pozwalają sobie na dyskomfort popierania kogoś, kto żyje inaczej, niż mówi. Wyborcy są w stanie wiele wybaczyć. Ale pod jednym warunkiem: kiedy polityk nie idzie w zaparte. Trudno było uwierzyć, że chwiejący się w Charkowie Aleksander Kwaśniewski miał kłopot z goleniami albo że byłemu dziś posłowi, przyłapanemu przez drogówkę, pachniało z ust – jak tłumaczył – spryskiwaczem do szyb, a nie alkoholem. Lepiej okazać skruchę, jak kiedyś poseł Janusz Wójcik z Samoobrony przyłapany przez policję, gdy prowadził auto, mając we krwi ponad promil alkoholu. Posypał głowę popiołem, wziął później udział w kampanii antyalkoholowej, a swoją wizerunkową klęskę przekuł w sukces. Prof. Zbigniew Nęcki, psycholog, mówi, że przestaliśmy już wierzyć w bohaterów bez skazy, którzy nie mają nic na sumieniu. Nie szukamy ideałów absolutnych. Seks dla polityków, nie dla polityczek? Najbardziej intymną sferą człowieka jest jego seksualność, a – jak mawiał Henry Kissinger – największym afrodyzjakiem jest władza. To ona najbardziej sprzyja sukcesowi seksualnemu mężczyzny. „Jesteś narkotykiem silniejszym niż afgańska heroina i kokaina z Kolumbii” – śpiewała Carla Bruni o Nicolasie Sarkozym. Według wielu psychologów ewolucjonistów istnieje coś, co można nazwać genetycznym zaprogramowaniem kobiet, które nakazuje im intensywne kontakty z mężczyznami u władzy. Nieważne, jak wyglądają, czy są zdrowi i w jakim wieku, ważne, że rządzą, bo w ten sposób zapewniają najlepsze szanse na przeżycie ich potomstwu. Wielu psychologów twierdzi też, że zarówno w seksie, jak i w polityce największe sukcesy odnoszą ci, u których poziom agresji jest wyższy od przeciętnego. To efekt wzmożonego wydzielania testosteronu, a wyższy poziom tego hormonu oznacza większą wytrzymałość. Jak pisze w książce „Szaleńcy u władzy” profesor psychologii politycznej Pascal de Sutter, wykładowca na Uniwersytecie w Leuven, u mężczyzn sukces zawodowy działa jak kolejny bodziec, ich potrzeby seksualne rosną. Według Wernera Habermehla z hamburskiego Instytutu Badań Medycznych intensywne życie erotyczne polityków pozytywnie wpływa na ich możliwości intelektualne. „Orgazm podnosi poziom endorfin i serotoniny, a te z kolei poprawiają wiarę we własne możliwości. Seks zapewnia organizmowi dużą umysłową gimnastykę”. W książce „Rosja carów” amerykański sowietolog prof. Richard Pipes pisze, że sami poddani domagali się od carów, by ci mieli wiele kochanek. Co więcej, kiedy rezygnowali z seksualnych przywilejów, to w oczach ludu okazywali się słabymi władcami. Mechanizmy te nie działają jednak w przypadku kobiet u władzy. Po pierwsze, władcze kobiety mężczyzn nie pociągają. Jak tłumaczy seksuolog dr Andrzej Depko, wyraźnie obserwowany jest atawistyczny lęk mężczyzn przed silnymi partnerkami. Po drugie, jak utrzymuje prof. Sutter, kobiety, wchodząc do polityki, na ogół znacznie tracą zainteresowanie sferą erotyczną (choć są tu wyjątki, choćby rosyjskie caryce). Wiadomo, że pożądanie kobiet jest bardzo wrażliwe na stres, a w polityce trudno się bez niego obejść. Presja czasu, odpowiedzialność, trudne decyzje, ryzyko i kalkulacje często nie pozwalają kobietom na stworzenie atmosfery sprzyjającej zmysłowości. One nie potrafią i często nie chcą zadowolić się szybkimi przygodami. Po trzecie wreszcie: o ile mężczyznom politykom takie relacje są szybko wybaczane, to przygody erotyczne polityczek – według wyborców – nie świadczą o nich najlepiej. Tę tezę potwierdza Roselyne Bachelot, minister w kilku francuskich rządach: „My kobiety w polityce prowadzimy życie zakonnic, niemal jak w klasztorze. Kobiety wiedzą, że trochę swobodniejsze życie miłosne byłoby wykorzystane przez ich przeciwników”. Które kompetencje są najważniejsze? Mamy więc z tą prywatnością spory kłopot. Prezydenci, premierzy, politycy z pierwszych szeregów opowiadający o rodzinnych kłopotach, robiący zakupy w dyskontach, spędzający wakacje nad Bałtykiem być może niektórym z nas pomagają wyrwać się z dołującego poczucia zwyczajności. Dzieląc się receptami na to, jak wyjść z życiowego zakrętu, dają nadzieję, że i my damy sobie radę. Ale to opowiadanie w kolorowych pismach o tzw. codziennym życiu znanych osób niesie ze sobą koszty, większe chyba od korzyści. Nietykalna strefa prywatna polityków skurczyła się dramatycznie. Trochę na ich własne życzenie, a trochę z zapotrzebowania na jawność życia politycznego. Miała ona chronić przed nieuczciwością, podwójnymi standardami i hipokryzją. Tyle że potrzeba dowiedzenia się o politykach wszystkiego poszła w złym kierunku. I może zaszkodzić. Nie tylko politykom, również wyborcom. Ci, którzy stają się celebrytami, tracą wiele ze swojej powagi, która do rządzenia krajem jest potrzebna. W kampaniach wyborczych coraz mniej miejsca zostaje na rozmowę o programach, ideach, poglądach. Ogromna liczba wyborców decyzje polityczne podejmuje na podstawie treści w istocie rozrywkowych. Choć mamy wrażenie większej transparentności, to jednak coraz mniej wiemy o tym, co naprawdę ma znaczenie dla rządzenia krajem. Największy paradoks polega na tym, że choć w rodzinnych ustawkach polityków szwy widać już na pierwszy rzut oka, to publiczność te zabiegi docenia. Psychologowie mówią, że choć mało kto nabierze się już dziś na sztuczność, to premiujemy wysiłek polityka, że mu zwyczajnie chce się do nas dotrzeć. Trudno uwierzyć, by Grzegorz Napieralski odprowadzał swoje córki codziennie do szkoły, ale choć raz mu się chciało. Stanął przed fabryką i rozdawał rozpoczynającym pracę robotnikom jabłka (w kampanii prezydenckiej 2010 r.). Zdołał wstać o nieludzkiej porze – była 5 rano. Wyborcy docenili takie gesty, w I turze Napieralski był trzeci, zdobywając 13,7 proc. głosów. To naprawdę działa.
Parobek w gospodarstwie rolnym Łukasza Z. okazał się być asystentem posła i europosła Ryszarda Czarneckiego. Prokuratura odkryła żenujący przekręt polityków PiS. Były poseł PiS Łukasz Z. i europoseł PiS Ryszard Czarnecki wpadli pod lupę prokuratury. Powodem jest parobek w gospodarstwie rolnym Z. Grzegorz W. przez 2 lata, 5 dni w…
Każdy ma prawo do prywatności, nawet politycy. Niektóre sytuacje z życia prywatnego tej grupy osób nie powinny być upubliczniane, chyba że za zgodą samego zainteresowanego. Tym bardziej nie powinno się kontrolować życia osobistego członków rodziny danego polityka. Powinniśmy jedynie patrzeć na jakość pracy, oddanie pracy danego posła czy senatora, a to co się dzieje u kogoś w domu nie powinno nas interesować. Są jednak sytuacje bardzo przykre, które mimo swojej prywatności powinny zostać udostępnione. Politycy, jako że mają wzbudzać społeczne zaufanie, powinni się odznaczać nienaganną opinią, być dobrymi mężami, rodzicami. Tak więc sprawy typu znęcanie się nad małżonkiem czy dziećmi powinny być upubliczniane, by społeczeństwo mogło ocenić czy jest w stanie takiemu politykowi zaufać. Drobne sytuacje z życia codziennego powinny pozostać jednak w rodzinie, ponieważ nic nie powinny wnosić przy ocenie czyjeś działalności.
Prawda czy fałsz. OKO.press sprawdza, czy politycy mówią prawdę. Analizujemy wypowiedzi polityków, wyższych urzędników, hierarchów kościelnych, liderów ruchów społecznych. Nasz fałszomierz oparty jest na . Każda sprawdzona wypowiedź jest omawiana szerzej w artykule.
Już nieraz spotkałam się z sytuacją, że osoby zamiennie używały pojęć „polityka prywatności” oraz „polityka bezpieczeństwa” uznając, że jest to jeden i ten sam dokument. Jeśli i Ty masz problem z ich rozróżnieniem, to zachęcam do lektury. Zrozumieć różnice Polityka bezpieczeństwa przetwarzania danych osobowych jest dokumentem wewnętrznym firmy co oznacza, że nie powinna być udostępniana szerokiemu gronu odbiorców (np. na stronie www.), a jedynie wąskiej liczbie osób tj. podmiotom kontrolującym firmę, czy pracownikom firmy, którzy przetwarzają dane osobowe. Można to przyrównać do zabezpieczeń, jakie mamy w domu. Przecież nie opowiadamy wszystkim napotkanym osobom, jakie mamy hasła do alarmów i gdzie trzymamy kluczyki do sejfu. Podobnie jest z polityką bezpieczeństwa. Określa ona sposób ochrony danych osobowych, to jakie środki bezpieczeństwa i procedury bezpiecznego przetwarzania informacji, w tym jaka została przyjęta ochrona danych osobowych w firmie. Dokument ten jest opracowywany w związku z koniecznością wypełnienia obowiązku w zakresie udokumentowania stosowanych przez administratora danych osobowych środków technicznych i organizacyjnych, mających na celu zapewnienie ochrony przetwarzanym danym przed ich udostępnieniem osobom nieupoważnionym, zabraniem przez osobę nieuprawnioną, przetwarzaniem z naruszeniem ustawy oraz zmianą, utratą, uszkodzeniem lub zniszczeniem. Zatem nie są one powszechnie udostępniane szerokiemu gronu odbiorców i dlatego, nie powinny się znaleźć na stronie internetowej firmy. Odmiennie jest z polityką prywatności. Polityki prywatności (Polityka przetwarzania danych osobowych) jest dokumentem, w którym administrator danych opisuje cel i zakres zbierania przez niego i przetwarzania danych osobowych, na przykład w celu: -przekazywania informacji o bezpłatnych produktach znajdujących się na blogu -informacji handlowych. W Polityce prywatności powinny się także znaleźć przepisy prawa będące podstawą dla działania administratora danych, a także informacje o podmiotach, którym dane mogą być udostępnione oraz o prawach przysługujących osobom, których dane są przetwarzane, na przykład: -prawo do wglądu do swoich danych osobowych, -żądania uzupełnienia, uaktualnienia, sprostowania danych osobowych. Polityka prywatności powinna być udostępniona każdej zainteresowanej osobie. Aby ten cel wypełnić, dobrą praktyką jest publikowanie polityki prywatności na stronach internetowych administratorów danych (na przykład na stronie internetowej firmy, czy sklepu internetowego). Podsumowując Polityka bezpieczeństwa jest wewnętrznym dokumentem firmy, który nie zamieszczamy na stronie internetowej. Polityka prywatności jest udostępniana wszystkim osobom, które chcą poznać jej treść, dlatego dobrym rozwiązaniem jest umieszczenie jej na stronie internetowym firmy/blogu tak, aby każdy użytkownik miał łatwy dostęp do niej. O czym warto w firmie pamiętać to to, że niezmiernie ważna jest zgoda na przetwarzanie danych osobowych. Zatem pamiętaj, aby z takie oświadczenie klient mógł świadomie złożyć (np. podpisując oświadczenie, czy odhaczając checkboxa). Jeśli spodobał ci się artykuł, koniecznie podziel się nim ze znajomymi:
Kilka lat temu należała do grona najpopularniejszych dziennikarek w kraju. Obecnie jej obecność w mediach zmalała. Często głośniej niż o jej zawodowych osiągnięciach, było o życiu prywatnym gwiazdy telewizji. Praca w mediach była Hannie Lis pisana. Urodziła się jako córka Waldemara Kedaja, dziennikarza i dyplomaty, oraz

Polski English Deutsch Nasza siedziba znajduje się w Łodzi. Nasze akta rejestrowe prowadzi Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi, XX Wydział Gospodarczy KRS, numer KRS 465886, NIP 725-20-68-627. Jak możesz się z nami skontaktować? listownie: ul. Żwirki 17, 90-539 Łódź e-mailem na adres: info@ Jakie masz prawa? 1. dostępu do Twoich danych, 2. ich poprawiania, 3. żądania ich usunięcia, 4. ograniczenia przetwarzania, 5. wniesienia sprzeciwu co do przetwarzania Twoich danych osobowych. Co zrobić gdy uważasz, że przetwarzamy Twoje dane niezgodnie z wymogami prawnymi? Możesz wnieść skargę do organu nadzorczego. W Polsce jest to Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych. Po co nam Twoje dane, czyli w jakim celu je przetwarzamy? 1. odpowiedzi na Twoją wiadomość lub rozwiązania poruszonej przez Ciebie sprawy, 2. marketingowym polegającym na promocji naszych towarów i usług oraz nas samych. Przy czym, ten cel realizujemy, jeżeli w wiadomości do nas poprosiłeś nas o informacje na temat naszych usług. Czy musisz podawać nam swoje dane? Jest to dobrowolne, lecz bez podania Twoich danych kontaktowych nie będziemy mogli odpowiedzieć na Twoją wiadomość i możemy nie móc rozwiązać poruszonej przez Ciebie sprawy. Na jakiej podstawie prawnej przetwarzamy Twoje dane? Art. 6 ust. 1 lit. f RODO, czyli tego rozporządzenia. Co jes naszym prawnie uzasadnionym interesem? Udzielenie odpowiedzi na Twoje pytanie lub rozwiązanie poruszonej przez Ciebie sprawy oraz prowadzenie naszego marketingu. Komu przekażemy Twoje dane? 1. podmiotom zajmującym się hostingiem (przechowywaniem) strony oraz danych osobowych dla nas, 2. dostawcom narzędzi służących do analityki działania strony. Jak długo będziemy przetwarzać Twoje dane? 1. przez czas potrzebny na udzielenie odpowiedzi na Twoje pytanie lub rozwiązanie poruszonej przez Ciebie sprawy, 2. prowadzenia działań marketingowych przez nas albo do czasu wyrażenia przez Ciebie sprzeciwu wobec dalszego przetwarzania danych w celach marketingowych. Czy po przekazaniu nam danych możesz sprzeciwić się ich przetwarzaniu? Tak. Możesz to zrobić w dwóch sytuacjach, gdy przetwarzamy Twoje dane: 1. na potrzeby marketingu bezpośredniego; takiego sprzeciwu nie musisz uzasadniać, 2. na podstawie innych naszych prawnie uzasadnionych interesów; taki sprzeciw wymaga uzasadnienia Twoją szczególną sytuacją. Nasza siedziba znajduje się w Łodzi. Nasze akta rejestrowe prowadzi Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi, XX Wydział Gospodarczy KRS, numer KRS 465886, NIP 725-20-68-627. Jak możesz się z nami skontaktować? listownie: ul. Żwirki 17, 90-539 Łódź e-mailem na adres: info@ Jakie masz prawa? 1. dostępu do Twoich danych, 2. ich poprawiania, 3. żądania ich usunięcia, 4. ograniczenia przetwarzania, 5. wniesienia sprzeciwu co do przetwarzania Twoich danych osobowych. Co zrobić gdy uważasz, że przetwarzamy Twoje dane niezgodnie z wymogami prawnymi? Możesz wnieść skargę do organu nadzorczego. W Polsce jest to Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych. Po co nam Twoje dane, czyli w jakim celu je przetwarzamy? W celu marketingowym, polegającym na wysyłaniu do Ciebie newsletterów, analizowaniu czy zapoznajesz się z ich treściami, i które z nich najchętniej czytasz. Na tej podstawie możemy dopasowywać treści newslettera do Twoich zainteresowań. Czy musisz podawać nam swoje dane? Jest to dobrowolne. Bez ich podania nie będziesz jednak mógł otrzymywać newslettera. Na jakiej podstawie prawnej przetwarzamy Twoje dane? 1. Art. 6 ust. 1 lit. f RODO, czyli tego rozporządzenia. Naszym prawnie uzasadnionym interesem jest analizowanie czy zapoznajesz się z naszymi newsletterami, i które z informacji w nich zawartych czytasz najchętniej. 2. Art. 10 ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną oraz art. 172 ustawy Prawo telekomunikacyjne. Co jest naszym prawnie uzasadnionym interesem? Doskonalenie naszego newslettera poprzez analizowanie czy zapoznajesz się z jego treścią i którymi wiadomościami najbardziej się interesujesz oraz dopasowywanie treści naszego newslettera do Twoich zainteresowań. Komu przekażemy Twoje dane? 1. Dostawcom narzędzi do: a. analityki ruchu na stronie, b. wysyłki newsletterów. 2. Podmiotom zajmującym się hostingiem (przechowywaniem) strony oraz danych osobowych. Jak długo będziemy przetwarzać Twoje dane? Przez czas prowadzenia działań marketingowych przez nas albo do czasu wyrażenia przez Ciebie sprzeciwu wobec dalszego przetwarzania danych w celach marketingowych, albo odwołania zgody na wysyłanie wiadomości na Twój adres e-mail. Odwołanie przez Ciebie zgody nie wpływa na zgodność z prawem przetwarzania przed wycofaniem zgody. Czy po przekazaniu nam danych możesz sprzeciwić się ich przetwarzaniu? Tak. Możesz to zrobić w dwóch sytuacjach, gdy przetwarzamy Twoje dane: 1. na potrzeby marketingu bezpośredniego; takiego sprzeciwu nie musisz uzasadniać, 2. na podstawie innych naszych prawnie uzasadnionych interesów; taki sprzeciw wymaga uzasadnienia Twoją szczególną sytuacją. 14Październik2016 dane osobowe, e commerce, handel elektroniczny, polityka prywatnosci, prawo it Pomimo że żaden z polskich aktów prawnych nie wymaga wprost zamieszczenia w portalu dokumentu o nazwie „polityka prywatności”, internauci praktycznie w każdym serwisie mogą się na niego natknąć. Na wzór portali zagranicznych, powszechnie stosujących „privacy policy”, również polscy usługodawcy internetowi zwykle decydują się wprowadzić taki dokument. Do czego zatem służy polityka prywatności? Czy jest niezbędna w każdym portalu? Jak poprawnie sformułować jej wzór? Treść polityki prywatności. Polityka prywatności to najczęściej po prostu dokument określający zasady zbierania i wykorzystania danych osobowych przez portal. Z reguły zawiera ona informacje o tym, jakie dane są zbierane od użytkowników, w jaki sposób zbierane są dane, jak są wykorzystywane i zabezpieczane, czy są przekazywane osobom trzecim, jak można dokonać zmiany swoich danych. Wzorcowa polityka prywatności umożliwia realizację obowiązków informacyjnych wynikających z ustawy o ochronie danych osobowych. Taki dokument w prosty sposób pozwala poinformować użytkownika, którego dane przetwarzamy, o adresie i pełnej nazwie usługodawcy oraz celu zbierania danych. We wzorze polityki może się też znaleźć pouczenie, że użytkownik portalu ma prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania, a także informacja, czy dane podawane są dobrowolnie, czy istnieje obowiązek ich podania (i z czego ewentualnie on wynika). Usługodawcy internetowi wprowadzają politykę prywatności również ze względu na wymagania zawarte w ustawie o świadczeniu usług drogą elektroniczną. Zgodnie z jej przepisami, usługodawca, który przetwarza dane osobowe usługobiorcy, jest obowiązany zapewnić usługobiorcy dostęp do aktualnej informacji o: możliwości korzystania z usługi świadczonej drogą elektroniczną anonimowo lub z wykorzystaniem pseudonimu (o ile jest to technicznie możliwe i zwyczajowo przyjęte), udostępnianych przez usługodawcę środkach technicznych zapobiegających pozyskiwaniu i modyfikowaniu przez osoby nieuprawnione danych osobowych przesyłanych drogą elektroniczną, podmiocie, któremu powierza przetwarzanie danych, ich zakresie i zamierzonym terminie przekazania, jeżeli usługodawca zawarł z tym podmiotem umowę o powierzenie przetwarzania danych. Powyższe informacje powinny być dla usługobiorcy stale i łatwo dostępne za pomocą systemu teleinformatycznego, którym się posługuje. Jeśli nie polityka prywatności, to co? Realizacja wymienionych wyżej obowiązków przez administratora portalu lub właściciela sklepu internetowego jest konieczna, ale nie oznacza to, że konieczne jest tworzenie wzoru odrębnego dokumentu zatytułowanego „Polityka prywatności”. Informacje zawarte w polityce mogą być zamieszczone po prostu w regulaminie sklepu, portalu czy aplikacji. Wplecenie postanowień polityki w treść regulaminu upraszcza procedurę zakładania konta czy zakupu innych usług dostępnych w serwisach. Ma to znaczenie zwłaszcza dla usługodawców oferujących aplikacje internetowe – użytkownik zamiast kilku dokumentów musi zapoznać się tylko z jednym. Z drugiej strony internauci są już na tyle przyzwyczajeni do „polityki prywatności”, że intuicyjnie, jeśli chcą dowiedzieć się czegoś na temat zasad ochrony danych osobowych, szukają tak zatytułowanego dokumentu. Wzór polityki prywatności. Jeżeli decydujemy się na wprowadzenie polityki prywatności naszego portalu, powinniśmy pamiętać o kilku podstawowych zasadach. Deklaracje „przywiązywania szczególnej wagi do poszanowania prywatności” nie mogą pozostać gołosłowne. We wzorze polityki należy zamieścić wszystkie informacje, jakie usługodawca zobowiązany jest przedstawić użytkownikowi, którego dane przetwarza. W szczególności powinien podać swoje dane (adres, nazwa spółki lub imię i nazwisko w przypadku, gdy administrator portalu jest osobą fizyczną), wskazać, jakie dane zbiera i w jakim celu oraz komu je przekazuje, opisać, choćby skrótowo, środki techniczne wykorzystywane do zabezpieczenia danych. W prawidłowo skonstruowanym wzorze polityki prywatności nie może zabraknąć też informacji o możliwości (lub jej braku) anonimowego korzystania z usług dostępnych w portalu. Inne „polityki”. Innym dokumentem często zamieszczanym w portalu internetowym pod nazwą „polityka” jest tzw. polityka plików cookies. Również ona ma za zadanie realizację ustawowych obowiązków informacyjnych dotyczących zasad przechowywania informacji w urządzeniu użytkownika i uzyskiwania dostępu do takich informacji. Najczęściej takimi informacjami będą „ciasteczka”, czyli krótkie pliki tekstowe, umożliwiające np. zapamiętanie preferencji użytkownika i personalizowanie stron internetowych oraz dopasowanie reklam. Biorąc pod uwagę wysokość kary pieniężnej, jaka grozi za niezgodne z prawem korzystanie z cookies (w tym brak odpowiedniej informacji dla użytkownika), warto zadbać o to, by wykorzystywany w serwisie wzór polityki cookies stał na najwyższym poziomie. Nie ma przy tym przeszkód, by połączyć politykę prywatności z polityką plików cookies, co ułatwi użytkownikowi poruszanie się po serwisie. Post Views: 2 103 Jeśli omawiane kwestie dotyczą Państwa sytuacji, prosimy o kontakt bezpośrednio z Artykuły powiązane Polityka bezpieczeństwa danych osobowych 14Czerwiec2016 Do obowiązków administratora danych osobowych należy prowadzenie dokumentacji opisującej sposób przetwarzania danych osobowych. Zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie dokumentacji przetwarzania danych oraz warunków technicznych i organizacyjnych, jakim powinny … Rozporządzenie ogólne o ochronie danych osobowych 08Czerwiec2016 4 maja 2016 roku w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej opublikowano oficjalne teksty nowego rozporządzenia i dyrektywy o ochronie danych osobowych. Rozporządzenie znajdzie bezpośrednie zastosowanie od 25 maja 2018 roku, natomiast … Używamy cookies i podobnych technologii. Uzyskujemy do nich dostęp w celach statystycznych i zapewnienia prawidłowego działania strony. Możesz określić w przeglądarce warunki przechowywania cookies i dostępu do nich. Więcej

Zakres obowiązywania. Ta Polityka prywatności obowiązuje w odniesieniu do wszystkich usług oferowanych przez Google LLC i jej podmioty stowarzyszone, w tym usług w serwisie YouTube, usług na urządzeniach z Androidem, a także usług oferowanych w witrynach innych firm (na przykład usługi reklamowe).
Obecnie w internecie można znaleźć praktycznie wszystko. Trafia tam także coraz więcej nagrań z mniej lub bardziej kontrowersyjnych sytuacji dnia codziennego. W ich szybkim i bezproblemowym uwiecznianiu pomagają smartfony, będące w posiadaniu większości z nas. Do sieci trafiają również nagrania z przeprowadzanych przez policję interwencji i kontroli drogowych. Czy polskie prawo zezwala na wykonywanie i upublicznianie takich nagrań? 1. Luka w przepisach? 2. Dostęp do informacji publicznej 3. Prawo do informacji nie jest prawem absolutnym 4. Udostępnianie (części) akt śledztwa 5. Co na to RODO? 6. Naruszenie podstawowych praw Luka w przepisach?Świadkowie różnego rodzaju interwencji chętnie pokazują w sieci wykonane nagrania, które upubliczniane są najczęściej bez odpowiedniego zabezpieczenia wizerunku osoby nagrywanej. Co na to polskie przepisy? Otóż sytuacja nie jest do końca jasna. Brak jest bowiem konkretnego wskazania, w jakich sytuacjach i w jakim zakresie można upubliczniać nagrania o tej treści. Mimo prawa do dostępu do informacji publicznej wielokrotnie zdarza się, że tego typu materiały, z uwagi na interes śledztwa, zasadę domniemania niewinności i prawo podejrzanego do obrony, nie powinny być publikowane. Mogą one bowiem prowadzić do swoistego samosądu dokonanego przez społeczeństwo i wpływać w sposób pośredni na czekający daną osobę proces. Co więcej, często naruszają one także prawo do prywatności nagrywanej osoby. W efekcie może to skutkować pozwem o do informacji publicznejUstawa o dostępie do informacji publicznej (dalej jako „udip”) precyzuje konstytucyjne prawo obywateli do informacji o działaniach władz publicznych (art. 61 ust. 1 Konstytucji). Ustawa ta nakazuje zarówno organom władzy państwowej, jak i innym podmiotom udostępnianie każdej informacji o sprawach publicznych (art. 1 ust. 1 udip). Do informacji podlegających upublicznianiu należą informacje o zasadach funkcjonowania organów władzy publicznej – w tym o sposobach załatwiania spraw czy stanie przyjmowanych spraw i kolejności ich załatwiania. Wyjątek stanowią informacje niejawne. Należą do nich te, które chronią dane osobowe oraz prywatność, a także tajemnicę państwową, służbową, skarbową czy statystyczną (art. 5 udip). Prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do niezwłocznego uzyskania informacji dotyczącej spraw publicznych. Przysługuje ono każdej osobie (art. 2 ust. 1 udip).Przeczytaj również: Czy można podsłuchiwać i nagrywać inną osobę?Prawo do informacji nie jest prawem absolutnymPrzepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej nie wskazują jednak w sposób jednoznaczny na jakąkolwiek podstawę do uzyskiwania materiałów z zatrzymań. Mimo że informacja publiczna obejmuje także informacje przetworzone, czyli np. zdjęcia lub materiał filmowy, to jednak podlega ona licznym ograniczeniom, zawartym w ustawie o ochronie informacji niejawnych. Do informacji niejawnych z całą pewnością należy zaliczyć także tajemnicę postępowania przygotowawczego. Zgodnie z art. 241 § 1 kk każdy, kto bez zezwolenia rozpowszechnia publicznie wiadomości z postępowania przygotowawczego, zanim zostały ujawnione w postępowaniu sądowym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Przedmiotem ochrony tego przepisu jest prawidłowy przebieg postępowania karnego na etapie postępowania przygotowawczego. Upublicznienia materiału z tego zakresu mogą więc odbywać się na zasadzie dostępu do informacji publicznej wyłącznie po zakończeniu postępowania lub (części) akt śledztwaCo do zasady, nie można upubliczniać nagrań z przeprowadzonych przez policję czynności operacyjno-rozpoznawczych. Odnosi się to np. do sytuacji, gdy policja wcześniej obserwowała osobę podejrzaną, a następnie doszło do jej zatrzymania. Artykuł 308 ustawy Kodeks postępowania karnego (dalej jako „kpk”) wyraźnie stanowi, że to prokurator jest osobą upoważnioną do podjęcia decyzji o możliwości udostępnienia materiałów zgromadzonych w ramach postępowania przygotowawczego, a także tych zgromadzonych jeszcze przed jego wszczęciem (czyli w ramach czynności prowadzonych w tzw. niezbędnym zakresie).Natomiast sam kodeks postępowania karnego nie zawiera żadnej regulacji co do możliwości udostępniania akt śledztwa lub dochodzenia (oraz ich części) innym podmiotom niż osoby fizyczne (art. 156 § 5 kpk), w tym dla potrzeb innych niż prowadzenie postępowania przygotowawczego, czyli również mediom. Przepis ten stanowi, iż jeśli nie zachodzi potrzeba zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania lub ochrony ważnego interesu państwa, w toku postępowania przygotowawczego stronom, obrońcom, pełnomocnikom i przedstawicielom ustawowym udostępnia się akta. Prawo to przysługuje stronom także po zakończeniu postępowania przygotowawczego. Ten sam przepis stanowi, iż akta w toku postępowania przygotowawczego mogą być w wyjątkowych wypadkach udostępnione także innym osobom za zgodą prokuratora. Natomiast ustalenie znaczenia sformułowania „wyjątkowe przypadki” zależy od sytuacji, do której się prokurator, wydając zgodę na upublicznienie nagrań, opiera ją właśnie na art. 156 kpk. Tym samym przepisy kodeksu postępowania karnego stanowią lex specialis w stosunku do regulacji ustawy o dostępie do informacji na to RODO?Zgodnie z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, dalej jako „RODO”) przed wrzuceniem do sieci filmu z interwencji policjantów powinno się ich o tym poinformować. Od tej zasady jest jednak uwagi na fakt, że zarówno głos, jak i wizerunek stanowią dane osobowe (o ile pozwalają na ustalenie tożsamości), Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 14 lutego 2019 r. (sygn. C-345/17) uznał, że nagrywanie działań funkcjonariuszy, a następnie upublicznianie takiego nagrania, stanowi przetwarzanie danych osobowych. W związku z tym wymaga się wówczas poinformowania nagrywanych o celu przetwarzania ich danych tym samym wyroku Trybunał uznał jednak, że zwolnienie z obowiązku stosowania tych przepisów może odbywać się na zasadach wyjątku dziennikarskiego. Co ciekawe, wg przepisów RODO, wyjątek dziennikarski nie dotyczy wyłącznie zawodowych dziennikarzy, jednak pod pewnymi warunkami. Sytuacja prawna osoby nagrywającej zależy od tego, w jakim celu dokonuje nagrania i jego rozpowszechnienia. Jeżeli ma to na celu wyłącznie „publiczne rozpowszechnianie informacji, opinii lub myśli”, to osoba taka może powołać się na wyjątek dziennikarski (i w konsekwencji nie być objęta przepisami RODO). Chodzi np. o nagrywanie w celu pokazania nieprawidłowości, jakich dopuszczają się policjanci w czasie również: Niewskazanie sprawcy wykroczenia. Czy to się opłaca?Naruszenie podstawowych prawUpublicznianie nagrań z policyjnych interwencji często narusza prawa osoby nagrywanej. Mowa tutaj o prawie do prywatności. Mamy do czynienia zatem z wykorzystaniem wizerunku i danych osobowych bez zgody osoby, której to dotyczy. Co więcej, sytuacje te uderzają także w zasadę domniemania niewinności. Wykorzystywanie danych lub wizerunku, które mogą prowadzić do identyfikacji sprawcy, jest zakazane przez polskie prawo. Jednak wydaje się, że przepisy nadal są zbyt mało precyzyjne. Wielokrotnie podawana jest funkcja, inicjały i zdjęcie osoby podejrzanej lub zatrzymanej z ledwo zasłoniętą twarzą. W takiej sytuacji media nie są jednak pociągane do odpowiedzialności. Mimo że identyfikacja przedstawianej osoby nie sprawia żadnego społeczny również nie stanowi wytłumaczenia dla możliwości upublicznienia wizerunku. Można o nim bowiem mówić dopiero po wydaniu wyroku w sprawie danej osoby, gdy sąd ustalił, że dana osoba jest sprawcą. Wówczas można się go dopatrywać, gdy skazany to osoba publiczna. Przestępstwo popełnił natomiast w związku z pełnionymi przez niego obowiązkami.

W piątek, 7 lipca TV Republika rozpocznie emisję drugiego sezonu cyklu „Poza polityką”, w którym Emilia Wierzbicki przeprowadza rozmowy ze znanymi politykami o ich życiu prywatnym.

Opinia Komitetu Regionów "Przegląd dyrektywy w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego i otwartych danych"(2012/C 391/12) ( C z dnia 18 grudnia 2012 r.) KOMITET REGIONÓW - Z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji dotyczącą przeglądu dyrektywy w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (ISP) oraz towarzyszący jej komunikat w sprawie otwartych danych, ponieważ mogą one mieć istotne znaczenie dla obywateli, przedsiębiorstw i organów administracji oraz pomóc w tworzeniu miejsc pracy i poprawie jakości usług publicznych. - Podkreśla znaczenie wspólnych zasad i rozwiązań w zakresie ponownego wykorzystywania i użytkowania informacji sektora publicznego dla zapewnienia takich samych podstawowych warunków działania wszystkim podmiotom na europejskim rynku informacyjnym, co ma zapewnić też większą przejrzystość warunków ponownego wykorzystywania takich informacji oraz usunąć zakłócenia w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego. - Zwraca uwagę, że władze lokalne i regionalne stanowią jedną z głównych grup docelowych, do których skierowane są działania wynikające z agendy cyfrowej, takie jak przegląd dyrektywy w sprawie ISP, i z komunikatu w sprawie otwartych danych, oraz że odgrywają one istotną rolę we wdrażaniu agendy. - Uważa za niezwykle istotne, aby ponowne wykorzystanie danych sektora publicznego odbywało się zgodnie z przepisami prawa o ochronie prywatności obowiązującymi zarówno w UE, jak i w państwach członkowskich. Wykorzystanie otwartych danych musi również odbywać się zgodnie z przepisami prawa własności intelektualnej osób trzecich. Należy również zagwarantować, by w przypadku łączenia otwartych danych w celu ich komercyjnego ponownego wykorzystywania zapewniona została taka sama jakość ochrony danych i sfery prywatnej, jakiej wymaga się od sektora publicznego w odniesieniu do jego danych. Sprawozdawca Anne KARJALAINEN (FI/PSE), członek Rady Miasta Kerava Dokumenty źródłowe Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2003/98/WE w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego COM(2011) 877 final Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów "Otwarte dane: Siła napędowa innowacji, wzrostu gospodarczego oraz przejrzystego zarządzania" COM(2011) 882 final ______(1) CdR 247/2009. (2) CdR 104/2010. (3) Ibidem. (4) CdR 247/2009. (5) Ibidem. (6) CdR 104/2010. (7) CdR 247/2009. (8) Ibidem. (9) Ibidem. (10) CdR 10/2009. (11) CdR 104/2010. (12) CdR 104/2010. (13) Ibidem. (14) CdR 65/2011. (15) CdR 89/2009. Zmiany w prawie Ocieplanie domów - premier zachęca, korzyść podatkowa topnieje Do ocieplania domów przed zimą zachęcają nie tylko niedawne słowa premiera, ale też podatkowa ulga modernizacyjna. Niestety, realnie topnieje ona z miesiąca na miesiąc, bo jej kwota - 53 tys. zł - nie zmieniła się od 2019 roku. W tym czasie ceny materiałów i usług budowlanych poszły w górę o kilkadziesiąt procent. Jednak o jej waloryzacji na razie nie ma mowy. Dziecko może zarobić więcej, rodzic nie straci prawa do ulgi prorodzinnej Lipcowe zmiany w Polskim Ładzie podniosły znacząco limit przychodów dziecka, po przekroczeniu którego rodzice tracą prawo do ulgi prorodzinnej. Zarobki pociechy wcześniej nie mogły przekroczyć 3089 złotych rocznie. Obecny limit jest znacznie wyższy. Co najważniejsze, można go stosować wstecznie, już od stycznia 2022 roku. Zmiana jest reakcją Ministerstwa Finansów na publikację Krzysztof Koślicki Do końca września czas na złożenie sprawozdania finansowego do KRS Z końcem września upływa termin na zatwierdzenie sprawozdania finansowego większości podmiotów, których dotyczy obowiązek jego sporządzenia. Ma to również znaczenie w kontekście obowiązku złożenia sprawozdania do KRS. Warto o tym pamiętać, ponieważ niezłożenie sprawozdania może skutkować odpowiedzialnością karną. Więcej na ten temat w Legal Alert. Grzegorz Keler Korzystanie z e-Urzędu Skarbowego już po nowemu W czwartek, 7 lipca, wchodzi w życie rozporządzenie ministra finansów w sprawie korzystania z e-Urzędu Skarbowego. Zmienia ono zasady dostępu do systemu. Logowanie i uwierzytelnianie użytkowników będzie się teraz odbywało według nowych zasad. Więcej spraw będzie można załatwić za pomocą pism generowanych automatycznie. Krzysztof Koślicki Już obowiązują przepisy mające chronić przed nieuczciwymi sprzedawcami Od czwartku 30 czerwca obowiązuje nowelizacja Kodeksu cywilnego, która umożliwia poszkodowanemu żądanie unieważnienia całej, rażąco niekorzystnej dla siebie umowy i wydłużenie okresu na dochodzenie swoich roszczeń, zwłaszcza przez konsumentów. Do nowelizacji "doczepione" zostały też zmiany dotyczące ratownictwa medycznego oraz staży podyplomowych lekarzy. Krzysztof Sobczak Переклади на українську Przetłumacz na polski Metryka aktu Identyfikator: Rodzaj: Akt przygotowawczy Tytuł: Opinia "Przegląd dyrektywy w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego i otwartych danych". Data aktu: 10/10/2012 Data ogłoszenia: 18/12/2012
Osoba komunikatywna to ktoś, kto: Komunikacja to nie tylko mówienie. Słuchanie jest tak samo istotne. Koncentrując się na wypowiedzi rozmówcy, zmniejszamy ryzyko wystąpienia nieporozumień i wykazujemy chęć zaangażowania się w relację. Poznajemy współpracownika, podwładnego, klienta itd., odkrywamy jego potrzeby, motywacje oraz Odpowiedz na pytania, które zadaliśmy politykom i sprawdź, kto z nich ma poglądy podobne do musisz odpowiadać na wszystkie pytania. Jeśli nie masz zdania na jakiś temat, przejdź do następnego pytania. W wyniku porównujemy tylko te pytania, na które odpowiedzi udzielił i polityk, i Ty. Obecnie Warszawa jest podzielona na 18 dzielnic. Najmłodsza dzielnica to Wesoła, która została włączona do miasta w 2002 r. Które z poniższych stwierdzeń najbardziej odpowiada Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź W l. 2014-2018 nie trzeba dokonywać zmian terytorialnych w graniach Warszawy. Warszawa powinna włączyć do swojego obszaru kolejne gminy. Warszawa zajmuje rozległe terytorium, należy rozważyć wyłączenie niektórych dzielnic. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Czy zgadza się Pani/Pan z poniższą opinią? Prosimy wybrać wszystkie, które pasują. Liczba kadencji prezydenta miasta powinna zostać ustawowo ograniczona. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Należy zlikwidować rady dzielnic. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Ustawowe uprawnienia prezydenta miasta są wystarczające, by prezydent Warszawy był w pełni skuteczny. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Ustawowe uprawnienia rady miasta są wystarczające, by rada Warszawy była w pełni skuteczna. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Rada gminy podejmuje decyzje dotyczące: ustroju gminy i jednostek pomocniczych (np. dzielnic, osiedli) organizacji urzędów i instytucji gminnych, mienia gminy, zasad korzystania z gminnych obiektów użyteczności publicznej takich jak np. boiska i szkoły, spraw porządkowych związanych z koniecznością ochrony życia, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. Czy Pani/Pana zdaniem rada gminy powinna podejmować decyzje w wymienionych poniżej sprawach? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Ograniczenie możliwości grodzenia osiedli. Zdecydowanie się zgadzam. Raczej się zgadzam. Raczej się nie zgadzam. Zdecydowanie się nie zgadzam. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Zasady umieszczania reklamy wielkoformatowej. Zdecydowanie się zgadzam. Raczej się zgadzam. Raczej się nie zgadzam. Zdecydowanie się nie zgadzam. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Godziny obowiązywania ciszy nocnej. Zdecydowanie się zgadzam. Raczej się zgadzam. Raczej się nie zgadzam. Zdecydowanie się nie zgadzam. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Wpływ na funkcjonowanie samorządu mają przepisy, które są uchwalane przez Parlament. Poniżej wymieniliśmy wybrane kwestie, które w publicznej dyskusji są najczęściej podawane jako ograniczające rozwój Warszawy. Prosimy wskazać jedną najpilniejszą z Pani/ Pana punktu widzenia kwestię, którą Parlament powinien rozwiązać w formie ustawowej w trakcie najbliższej kadencji samorządu. Prosimy wybrać jedną odpowiedź Przepisy prawa pracy dotyczące zasad zatrudniania urzędników Przepisy dotyczące sposobu naliczania „janosikowego” (wpłaty bogatszych samorządów do budżetu państwa z przeznaczeniem na rozwój biedniejszych gmin) Brak ustawy reprywatyzacyjnej regulującej sprawę dekretu Bieruta Przepisy dotyczące ładu przestrzennego Przepisy Karty Nauczyciela Nie ma takich kwestii, które dotyczą samorządu Warszawy, którymi powinien zając się Parlament. W l. 2011-2012 Warszawa zapłaciło 415 mln złotych odszkodowań przedwojennym właścicielom, których nieruchomości zostały przejęte przez miasto po zakończeniu II wojny światowej, na mocy tzw. dekretu Bieruta z 1945 r. Proces zwrotu działek i nieruchomości obejmuje również likwidację boisk szkolnych i przenoszenie szkół. Poniżej wymieniliśmy propozycje ustawowych rozwiązań problemu roszczeń wynikających z dekretu Bieruta. Które z nich Pani/ Pan popiera? Prosimy wybrać wszystkie, które pasują. Przyznanie właścicielom i skupującym roszczenia symbolicznych odszkodowań Zwrot równowartości mienia, bez konieczności zwrotu działki lub nieruchomości Przyznanie miastu prawa pierwokupu roszczeń Możliwość zwrotu działki w innych granicach Zaostrzenie zasad weryfikacji spadkobierców właścicieli nieruchomości Wprowadzenie przepisów umożliwiającym miastu weryfikację i podważenie prawa roszczeń osób ubiegających się o odszkodowania lub zwrot nieruchomości Wprowadzenie przepisu, że w przypadku zaginionych osób, które mają więcej niż 100 l. nie stosuje się kuratora (osoba prowadząca sprawę w imieniu właściciela) Spłata roszczeń z budżetu państwa Wprowadzenie planów zagospodarowania przestrzennego zakazujących likwidacji szkół i innych placówek publicznych stojących na działkach objętych roszczeniami Nie ma potrzeby wprowadzania ustawowych rozwiązań tego problemu Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Szacuje się, że od kilku do kilkudziesięciu tysięcy mieszkańców Warszawy płaci podatki poza stolicą. Aby zachęcić mieszkańców do płacenia podatków w Warszawie ratusz wprowadził Kartę Warszawiaka dającą ulgi na bilety komunikacji miejskiej, do kin i teatrów czy obiektów sportowych. Która z poniższych opinii jest najbliższa Pani poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź A. Należy rozwijać działanie Karty Warszawiaka jako skuteczną zachętę do płacenia podatków w Warszawie. B. Karta Warszawiaka służy podziałowi mieszkańców stolicy na lepszych i gorszych i należy z niej zrezygnować. Zdecydowanie A. Raczej A. Raczej B. Zdecydowanie B. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. W 2013 r. Warszawa dysponowało 9303 lokalami użytkowymi. Gospodarowanie miejskim zasobem lokalowym ma wpływ na kierunki rozwoju miasta oraz na charakter poszczególnych dzielnic. Które z poniższych stwierdzeń jest bliższe Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź A. Racjonalna polityka lokalowa powinna dążyć do zwiększania wpływów z podatków od prowadzonej działalności, nawet jeśli konsekwencją będzie duże zagęszczenie lokali o podobnym profilu (banki, apteki).B. Polityka lokalowa powinna służyć przede wszystkim podnoszeniu jakości życia mieszkańców - należy dbać o zróżnicowanie punktów usługowych w okolicy, nawet, jeśli oznacza to konieczność obniżenia czynszów dla niektórych lokali. Zdecydowanie A. Raczej A. Raczej B. Zdecydowanie B. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Jednym z zadań miasta (gminy) jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych jej mieszkańców. Miasto powinno zapewnić lokale socjalne i zamienne oraz zaspokoić potrzeby mieszkaniowe rodzin o niskich dochodach. W grudniu 2011 r. Rada m. st. Warszawy podjęła uchwałę zmieniającą zasady wykupu mieszkań komunalnych w stolicy. Nowe regulacje są mniej atrakcyjne dla najemców: dotychczas mieszkańcy mogli wykupić mieszkanie za 10 proc. jego wartości, od 2013 r. muszą zapłacić średnio 50 proc. wartości mieszkania. Które z poniższych stwierdzeń jest bliższe Pani/ Pana poglądom: Prosimy wybrać jedną odpowiedź A. Zmniejszenie wysokości ulgi dla lokatorów mieszkań komunalnych, chcących je wykupić i ograniczenie skali sprzedaży mieszkań komunalnych jest racjonale z punktu widzenia miasta. Miasto ponosi koszty utrzymania mieszkań, których jest właścicielem, ale może szybciej reagować na potrzeby mieszkaniowe osób, których nie stać na własne Koszty utrzymania mieszkań nie są rekompensowane dochodami z czynszu i miasto musi dokładać do posiadanych nieruchomości. Należy przywrócić ulgi i zachęcać lokatorów do wykupu mieszkań, nawet za cenę zmniejszenia puli dostępnych lokali. Zdecydowanie A. Raczej A. Raczej B. Zdecydowanie B. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. W mijającej kadencji samorządu popularne stały się narzędzia partycypacyjne (np. konsultacje społeczne, budżety obywatelskie), które pozwalają zwiększać udział obywateli w procesie sprawowania władzy. Która z poniższych opinii lepiej odzwierciedla Pani/ Pana poglądy w tej kwestii? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Mieszkańcy miasta mają prawo współdecydować o sprawach dla nich istotnych. Angażowanie mieszkańców w podejmowanie decyzji jest ważne, ale spowalnia funkcjonowanie miejskiej administracji i może utrudniać realizację pewnych działań, dlatego władze powinny konsultować tylko niektóre kwestie. Mieszkańcy, wybierając władze samorządowe, oddają głos decyzyjny swoim reprezentantom i nie muszą uczestniczyć w podejmowaniu decyzji w trakcie kadencji. W Warszawie funkcjonuje kilka mechanizmów umożliwiających obywatelom aktywne działanie i wpływanie na kształt miasta oraz społeczności lokalnych. Które z nich zamierza Pani/ Pan wspierać i promować wśród mieszkańców? Prosimy wskazać maksymalnie trzy kwestie Inicjatywa lokalna Budżet partycypacyjny Konsultacje społeczne Inicjatywa uchwałodawcza Referendum lokalne Nie potrzebne są żadne specjalne mechanizmy partycypacji obywatelskiej. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. W 2014 r. mieszkańcy Warszawy po raz pierwszy mogli zgłaszać i wybierać projekty do realizacji w ramach budżetu partycypacyjnego na poziomie dzielnic. Kwota środków, którymi mogli łącznie dysponować wynosiła 26 mln zł. Który z wymienionych poglądów jest najbliższy Pani/ Pana opinii: Prosimy wybrać wszystkie, które pasują. Budżet partycypacyjny powinien stać się stałym mechanizmem współdecydowania przez mieszkańców o wydatkowaniu środków z budżetu miasta. Powinno się dążyć do zwiększenia środków przeznaczonych do wydania w ramach budżetu partycypacyjnego. W ramach budżetu partycypacyjnego mieszkańcy powinni móc zgłaszać i głosować na propozycje projektów ogólnomiejskich, które swoim zasięgiem obejmowałyby więcej niż jedną dzielnicę. Budżet obywatelski to tylko „demokratyczne widziadło”. O wydatkowaniu środków z budżetu, niezależnie od kwoty, decydować powinny osoby kompetentne. Koszty przygotowania i wprowadzania budżetu partycypacyjnego są na tyle wysokie, że nie ma sensu przeprowadzać tego procesu. Środki potrzebne na jego obsługę lepiej spożytkować w inny sposób. Budżet partycypacyjny jest procesem, który odwraca uwagę mieszkańców od realnych problemów miasta. Do rozdysponowania mają zaledwie niewielką część budżetu stolicy. Zamiast budżetu partycypacyjnego powinno prowadzić się z mieszkańcami dialog o wydatkowaniu środków publicznych. Nie mam zdecydowanej opinii w tej kwestii. Na poziomie lokalnym istnieją różne formy partycypacji obywatelskiej, w tym organy doradcze, mające na celu wspierać działanie władz i instytucji publicznych. Niektóre z nich mają długą tradycję, jednak zdarza się, że przedstawiciele instytucji publicznych niechętnie z nich korzystają. Którą z poniżej wymienionych form partycypacji należałoby Pani/ Pana zdaniem szczególnie rozwijać w nadchodzącej kadencji samorządu w Warszawie? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Przedszkolne i szkolne Rady Rodziców Rady Osiedli Samorządy szkolne Młodzieżowe Rady Dzielnic i Młodzieżową Radę Warszawy Rady Seniorów Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Czy Pani/Pana zdaniem Warszawa jest miastem przyjaznym mieszkańcom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Tak. Nie. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. W Warszawie od lat toczy się dyskusja dotycząca ograniczenia ciszy nocnej. Do tej pory nie udało się wypracować rozwiązania w pełni satysfakcjonującego wszystkie strony sporu. W 2014 r. właściciele klubów, przedstawiciele mieszkańców oraz władz miasta podpisali Kodeks dobrych praktyk, regulujący działalność klubokawiarni. W Kodeksie zapisane jest że właściciele klubów przestrzegają przepisów dotyczących norm hałasu, monitorują go oraz podejmują działania dostosowania hałasu do prawidłowego poziomu. O większych imprezach kilka dni wcześniej uprzedzają sąsiadów. Wokół klubów ma być czyściej, toalety mają być udostępniane za darmo, i to nie tylko klientom. Do gości klubów mają być skierowane plakaty z prośbą, by uszanować spokój mieszkańców. Dokument nie ma mocy prawnej, a przestrzeganie zaproponowanych w nim zasad jest dobrowolne. Które z poniższych stwierdzeń jest bliższe Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Należy dążyć do prawnego umocowania wspólnie wypracowanych postulatów, tak żeby kara za ich nieprzestrzeganie była jasno określona. Nie da się całkowicie wyeliminować konfliktu między właścicielami klubów a mieszkańcami, ale należy zachęcać obie strony do współdziałania w ramach elastycznego modelu współpracy. Dzielnice mieszkalne muszą mieć gwarancję ciszy nocnej. Kluby prowadzące działalność po godz. powinny zostać przeniesione na obszary z zabudową biurową lub przemysłową. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Warszawa jest jednym z miast, które należą do organizacji Eurocities. Jej celem jest realizowanie koncepcji tzw. smart city, czyli inteligentnego zarządzania miastem ( systemy sterowania ruchem, monitoring miejski, ekologiczny transport i energooszczędne oświetlenie). Krytycy tego typu rozwiązań wskazują, że koncepcja smart city opiera się na zbieraniu różnego rodzaju danych o mieszkańcach, a to ogranicza prawa obywateli do prywatności. Które z poniższych stwierdzeń jest bliższe Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź A. Problem ochrony prywatności w kontekście smart cities jest wyolbrzymiony. Warto wprowadzać rozwiązania, które pozwolą na skuteczne zarządzanie miastem, oszczędności i podniesienie jakości życia Rozwiązania potrzebne do realizacji smart city mogłyby w istotny sposób zagrażać prywatności obywateli. Należy ograniczać gromadzenie danych przez miasto i podmioty komercyjne nawet za cenę braku ułatwień w zarządzaniu usługami publicznymi. Zdecydowanie A. Raczej A. Zdecydowanie B. Raczej B. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. W wielu polskich miastach, w tym także w Warszawie, trwa dyskusja nad kosztami i celowością utrzymania straży miejskiej oraz zadaniach realizowanych przez tę służbę. Które z poniższych stwierdzeń jest bliższe Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Rada miasta powinna zlikwidować straż miejską (i przeznaczyć więcej środków na dofinansowanie policji, np. na dodatkowe patrole). W sprawie likwidacji straży miejskiej powinni zadecydować mieszkańcy w referendum. Nie należy podejmować żadnych działań. Straż miejska jest potrzebna i powinna zostać utrzymana. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Która z poniższych opinii jest bliższa Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Miasto nie powinno angażować się w spory pomiędzy mieszkańcami kamienic, a ich prywatnymi właścicielami. Miasto powinno angażować się w ochronę lokatorów, mediując w sporach między nimi a prywatnymi właścicielami. Miasto powinno brać odpowiedzialność za lokatorów wyrzucanych z prywatnych kamienic. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Które z wymienionych problemów społecznych uważa Pani/ Pan za najpilniejsze do rozwiązania w Warszawie w nadchodzącej kadencji samorządu? Prosimy maksymalnie trzy odpowiedzi. Brak mieszkań komunalnych dla młodych. Samotność osób starszych. Brak wsparcia dla osób niepełnosprawnych. Słaba kondycja fizyczna dzieci i młodzieży spowodowana brakiem ruchu i złymi nawykami żywieniowymi. Niewystarczające wsparcie dla rodzin zagrożonych biedą i patologiami. Trudności w dostępie do pomocy medycznej. Sytuacja lokatorów kamienic zwracanych spadkobiercom. Trudności w adaptacji dla migrantów zarobkowych do Warszawy. Brak zaangażowania obywateli w sprawy miasta. Pogłębianie się różnic w dochodach mieszkańców i jakości życia poszczególnych dzielnic Warszawy. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. W Warszawie każdej doby w schroniskach i noclegowniach dla bezdomnych nocuje średnio ok. 1350 osób. Blisko 500 osób przebywa w pustostanach, na działkach, na ulicach, w parkach i innych miejscach niemieszkalnych, również podczas mrozu. Które z poniższych stwierdzeń jest bliższe Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź A. Obecny system pomocy społecznej w Warszawie nie radzi sobie z problemem bezdomności – należy wprowadzić niezbędne reformy. B. Wyjście z bezdomności powinno zależeć od indywidualnych wysiłków osób bezdomnych – funkcjonujący system pomocy społecznej wobec osób bezdomnych w Warszawie jest wystarczający. Zdecydowanie A. Raczej A. Raczej B. Zdecydowanie B. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Jednym z sposobów wspomagania wychodzenia z bezdomności, są programy oparte na samodzielnym mieszkaniu. W Warszawie osoby bezdomne mają do dyspozycji 50 miejsc w tzw. mieszkaniach treningowych. Czy tego typu rozwiązania Pani/ Pana zdaniem powinny być: Prosimy wybrać jedną odpowiedź Realizowane przez miejskie ośrodki pomocy społecznej. Finansowane przez miasto, ale zlecane organizacjom zajmującym się pomocą bezdomnym. Finansowane przez miasto, ale zlecane podmiotom prywatnym. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Które z poniższych rozwiązań zamierza Pani/ Pan wprowadzić, żeby ułatwić niepełnosprawnym mieszkańcom dostęp do informacji o swojej działalności? Prosimy wybrać wszystkie, które pasują. Dyżury w miejscach dostosowanych do potrzeb osób niepełnosprawnych. Dyżury z udziałem tłumacza na język migowy. Strona internetowa dopasowana do potrzeb osób z dysfunkcją wzroku. Druk materiałów informacyjnych w formie dopasowanej do osób niepełnosprawnych. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Czy Pani/ Pana zdaniem seniorzy powinni mieć swojego pełnomocnika przy urzędzie miasta, czy Rada Seniorów to wystarczający organ dedykowany tej grupie? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Powinien zostać powołany pełnomocnik ds. osób starszych. Rada Seniorów to wystarczający organ dedykowany tej grupie. Mam inny pomysł na reprezentację seniorów. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. W 2013 r. w Warszawie mieszkało 308,2 tys. seniorów (osób powyżej 65. roku życia). Prognozy demograficzne wskazują, że grupa ta będzie coraz większa. Zapewnienie odpowiedniej opieki seniorom będzie w najbliższym czasie jednym z kluczowych wyzwań dla władz lokalnych. Które z poniższych rozwiązań Pani/ Pana zdaniem powinny wprowadzać władze Warszawy? Prosimy wybrać jedną odpowiedź W każdej z dzielnic powinno istnieć jedno duże centrum społeczne kierujące swoje działania do seniorów. Należy dążyć do rozbudowy niewielkich placówek różnego typu adresowanych do seniorów, upowszechnienia instytucji opiekuna społecznego, tak by zmniejszyć odległość do potrzebujących wsparcia osób starszych. Sieć istniejących dziś instytucji adresowanych do seniorów jest wystarczająca – należy dążyć do poprawienia standardów ich funkcjonowania. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Na rzecz osób starszych działają różne instytucje. Które z nich Pani/ Pana zdaniem powinny być rozwijane przez samorząd w pierwszej kolejności ( poprzez poprawę funkcjonowania istniejących placówek, rozbudowę sieci, dofinansowanie ogólne)? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Uniwersytety Trzeciego Wieku. Instytucje kultury ( domy kultury). Kluby Seniora. Ośrodki Opieki Społecznej wraz z mobilnymi opiekunami, Dzienne Domy Pobytu. Samorząd powinien przekazać środki na ten cel organizacjom pozarządowym. Samorząd powinien przekazać środki na ten cel podmiotom prywatnym. Nie należy rozwijać sieci, obecna jest wystarczająca. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Które z poniższych stwierdzeń jest bliższe Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Seniorzy w Warszawie powinni mieć możliwość korzystania z ulg i bezpłatnego dostępu do instytucji miejskich. Seniorzy w Warszawie powinni mieć możliwość korzystania z ulg i bezpłatnego dostępu do instytucji miejskich, w zależności od wysokości emerytury/ renty i posiadanych dodatkowych źródeł dochodów. Seniorzy w Warszawie nie powinni mieć możliwości korzystania z ulg i bezpłatnego dostępu do instytucji miejskich. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Jeśli odpowiedzi A i B: Jakiego typu ulgi lub/i bezpłatne dostępy powinny Pani/ Pana zdaniem być wprowadzone w pierwszej kolejności? Prosimy wybrać trzy odpowiedzi Dopłaty do czynszu Ulgi w podatkach miejskich ( w podatku od nieruchomości) Rozszerzenie ulg w komunikacji miejskiej Bezpłatny lub ulgowy wstęp do instytucji kultury (kino, teatr, muzeum) Bezpłatny lub ulgowy wstęp na zajęcia sportowe Bezpłatne programy z zakresu profilaktyki zdrowotnej Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Czy zgadza się Pani/ Pan z poniższą opinią? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Miasto powinno finansować lokale komunalne dostosowane do potrzeb najstarszych mieszkańców w tzw. czwartym wieku (powyżej 75 roku życia). Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Zadania z zakresu edukacji są dotowane z budżetu państwa w postaci subwencji oświatowej. By zrealizować zadania edukacyjne, Warszawa dokłada z własnych środków prawie tyle, ile wynosi wysokość subwencji. W 2013 r. subwencja oświatowa dla Warszawy wyniosła 1,3 mld zł i stanowiła 52 proc. wydatków miasta ten cel. Szkoły i przedszkola poszukują dodatkowych źródeł dochodu. Które z poniższych stwierdzeń jest bliższe Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Należy dążyć do ograniczania kosztów niezwiązanych bezpośrednio z procesem dydaktycznym i zlecać je firmom zewnętrznym (np. administrowanie budynkiem, sprzątanie, ochrona, ogrodnik, utrzymanie placu zabaw i boiska). Zdecydowanie się zgadzam. Raczej się zgadzam. Raczej się nie zgadzam. Zdecydowanie się nie zgadzam. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Należy dążyć do ograniczania kosztów niezwiązanych bezpośrednio z procesem dydaktycznym: rezygnować z prowadzenia stołówek szkolnych i wprowadzać catering. Zdecydowanie się zgadzam. Raczej się zgadzam. Raczej się nie zgadzam. Zdecydowanie się nie zgadzam. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Szkoły w jednej dzielnicy powinny dążyć do ograniczania kosztów niezwiązanych bezpośrednio z procesem dydaktycznym i prowadzić wspólną bibliotekę dla kilku placówek. Zdecydowanie się zgadzam. Raczej się zgadzam. Raczej się nie zgadzam. Zdecydowanie się nie zgadzam. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Kuchnie i stołówki szkolne mogą stanowić źródło dochodów dla placówek oświatowych – mogą prowadzić bar dla osób z zewnątrz lub usługi cateringowe. Zdecydowanie się zgadzam. Raczej się zgadzam. Raczej się nie zgadzam. Zdecydowanie się nie zgadzam. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Należy powołać wspólne biura administracyjne dla kilku szkół lub przedszkoli z okolicy, tak aby zmniejszyć koszty zatrudnienia (np. wspólna dyrekcja, pracownicy administracyjni, księgowość i intendent). Zdecydowanie się zgadzam. Raczej się zgadzam. Raczej się nie zgadzam. Zdecydowanie się nie zgadzam. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Jednym ze sposobów podnoszenia jakości kształcenia są działania skierowane do nauczycieli. Które z wymienionych poniżej sposobów wsparcia pracy nauczycieli mające na celu podniesienie jakości kształcenia w Warszawie powinny być wybrane jako priorytetowe w działaniach samorządu nadchodzącej kadencji? Prosimy wybrać maksymalnie trzy odpowiedzi Stworzenie miejskiego programu kształcenia dla nauczycieli. Zmiana sposobu wyliczenia dodatków motywacyjnych na promujące najlepszych nauczycieli. Ocena i premiowanie nauczycieli na podstawie wyników uczniów. Szkolenia dla nauczycieli w celu podnoszenia atrakcyjności prowadzonych zajęć (użycie nowych technologii, prace grupowe, eksperymenty, uczenie w terenie). Atrakcyjne dodatki dla najlepszych nauczycieli chcących uczyć w tzw. trudniejszych dzielnicach. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Jednym z efektów rozwoju miasta jest zachwianie stabilności demograficznej w dzielnicach i zróżnicowanie potrzeb mieszkańców wobec usług publicznych. W "starzejących się" dzielnicach są szkoły, do których chodzi coraz mniej uczniów z rejonu (np. Śródmieście), z kolei na nowych osiedlach (np. na Białołęce) przybywa dzieci, dla których szkół brakuje. Jednym z budzących emocje rozwiązań jest likwidacja szkół w centrum i budowa nowych, w dzielnicach peryferyjnych. Które z poniższych rozwiązań jest bliższe Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź A. Likwidacja szkół w centrum, sprzedaż działek lub zmiana przeznaczenia budynku na dochodowy i budowa nowych szkół w dzielnicach o dużych potrzebach Pozostawienie istniejącej sieci szkół i zapewnienie dogodnej komunikacji dla uczniów z dzielnic peryferyjnych oraz budowa minimalnej liczby nowych szkół podstawowych w dzielnicach peryferyjnych. Zdecydowanie A. Raczej A. Raczej B. Zdecydowanie B. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. W liczącym blisko 13 mld zł budżecie Warszawy na 2014 r. wydatki na zadania z zakresu kultury wynoszą 334,7 mln zł (w 2013 r. miasto przeznaczyło na ten cel 332 mln zł, 3 proc. budżetu). Czy Pani/ Pana zdaniem w kolejnych latach środki przeznaczone na kulturę powinny: Prosimy wybrać jedną odpowiedź Pozostać na tym samym poziomie. Zostać zwiększone. Zostać zmniejszone. Nie mam zdecydowanej opinii. Miasto dysponuje różnymi możliwościami wspierania i rozwijania działalności kulturalnej. Który z wymienionych poniżej sposobów jest Pani/ Pana zdaniem najbardziej skuteczny? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Regranting – ogłaszanie konkursów dotacyjnych z możliwością zlecania zadań przez organizacje innym organizacjom pozarządowym. Powierzanie zarządzania instytucjami kultury organizacjom pozarządowym. Zlecanie zadań (np. organizacji wydarzeń) innym podmiotom (organizacjom pozarządowym, firmom). Zniżki podatkowe. Uproszczenie procedur dotowania projektów kulturalnych. Wynajem powierzchni miejskich po preferencyjnych warunkach. Przyznawanie grantów i stypendiów na działalność artystyczną organizacjom i osobom prywatnym. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Jakie kryteria Pani/ Pana zdaniem powinny być brane pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o dofinansowaniu działań kulturalnych przez miasto? Prosimy wybrać maksymalnie trzy odpowiedzi Użyteczność społeczna. Wartość artystyczna. Kryteria ekonomiczne. Ranga wydarzenia. Zasięg wydarzenia (liczba odbiorców). Cykliczność wydarzenia (zachowanie ciągłości). Żadne z powyższych. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Rolą domu kultury w dużym mieście jest przede wszystkim: Prosimy wybrać jedną odpowiedź Edukacja kulturalna Animacja społeczno-kulturalna (miejsce realizacji amatorskiego ruchu artystycznego i uczestnictwa w zajęciach) Wspieranie lokalnej aktywności społecznej Prezentowanie dzieł kultury w miejscach oddalonych od centrum miasta Tworzenie platformy spotkań lokalnego samorządu z mieszkańcami Zapewnianie przestrzeni, w której obchodzone są ważne rocznice i święta państwowe Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Które z poniższych stwierdzeń jest bliższe Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź A. Miasto powinno wspierać najprężniejsze prywatne instytucje Środki publiczne nie powinny być angażowane w prywatne przedsięwzięcia artystyczne. Zdecydowanie A. Raczej A. Raczej B. Zdecydowanie B. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Które z poniższych stwierdzeń jest bliższe Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź A. Miasto tworzy warunki i finansuje rozwój kultury, nie angażując się w tematy podejmowane przez artystów. B. Miasto tworzy warunki i finansuje rozwój kultury biorąc odpowiedzialność za tematy podejmowane przez artystów. Zdecydowanie A. Raczej A. Raczej B. Zdecydowanie B. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Warszawa jest najliczniej zamieszkiwanym przez migrantów miastem w Polsce. Szacuje się, że w stolicy miesięcznie mieszka ok. 100 tys. migrantów, przybywających do Warszawy na dłuższy lub krótszy pobyt. Które z poniżej wymienionych funkcjonujących już lub przygotowywanych form wsparcia migrantów Warszawa powinna rozwijać w nadchodzącej kadencji samorządu? Prosimy wybrać wszystkie odpowiedzi, które pasują Miasto powinno finansować działalność Warszawskiego Centrum Wielokulturowego (centrum integracji, informacji, wsparcia oraz kultury dla migrantów). Miasto powinno włączać migrantów w życie społeczności lokalnych poprzez zachęcanie ich do udziału w głosowaniu nad projektami w ramach budżetu partycypacyjnego (w 2013 r. w głosowaniu nad budżetem partycypacyjnym wziął udział jeden imigrant). Należy kontynuować działanie miejskiej Komisji Dialogu Społecznego ds. Cudzoziemców. Pomoc i działania na rzecz migrantów powinny być finansowane przez miasto poprzez dotacje dla organizacji pozarządowych ( na pomoc prawną, integrację, działania kulturalne, wsparcie na rynku pracy i edukację). Integracja społeczna i kulturowa migrantów powinna być prowadzona w szkołach. Warszawa powinna dofinansowywać zatrudnienie asystentów międzykulturowych wspomagających edukację dzieci migrantów. Miasto powinno prowadzić działania na rzecz przygotowania migrantów do wejścia na rynek pracy, poprzez organizowanie lekcji polskiego. Warszawa nie powinna prowadzić szczególnych działań mających na celu wsparcie migrantów. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Które z poniższych stwierdzeń jest bliższe Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź A. Imigranci mają pełne prawo do zachowania swojej kultury i tradycji, nawet jeśli są one sprzeczne z wartościami obowiązującymi w Imigranci powinni dostosować się do wartości i zasad panujących w Polsce. Zdecydowanie A. Raczej A. Raczej B. Zdecydowanie B. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Obywatele mogą uczestniczyć w posiedzeniach rady miasta oraz komisjach rady. W statucie Rady Warszawy nie zapisano jednak szczegółowych regulacji dotyczących zabierania głosu przez obywateli podczas posiedzeń tych ciał. Które z poniższych stwierdzeń jest bliższe Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Mieszkańcy powinni mieć możliwość zabierania głosu na sesjach rady miasta w ramach czasu przeznaczonego na dyskusję. Zdecydowanie się zgadzam. Raczej się zgadzam. Raczej się nie zgadzam. Zdecydowanie się nie zgadzam. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Mieszkańcy powinni mieć możliwość przysłuchiwania się obradom poszczególnych komisji i zabierania na nich głosu. Zdecydowanie się zgadzam. Raczej się zgadzam. Raczej się nie zgadzam. Zdecydowanie się nie zgadzam. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Zgodnie ustawą o samorządzie gminnym oświadczenia majątkowe składane przez radnych są jawne (art. 24h ustawy) i powinny być upubliczniane w Biuletynie Informacji Publicznej. Czy zgadza się Pani/ Pan z poniższym stwierdzeniem? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Upublicznianie oświadczeń majątkowych radnych jest słuszne. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Działalność urzędu miasta jest jawna (wyjątki od tej reguły mogą wynikać z ustaw). Większa przejrzystość w zarządzaniu miastem i dostęp do danych publicznych mogą być realizowane przy wykorzystaniu narzędzi informatycznych. Czy byłaby Pani/ byłby Pan za wprowadzeniem następujących rozwiązań? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Należy uruchomić infolinię/ skrzynkę e-mail umożliwiająca urzędnikom zgłaszanie nadużyć w gospodarowaniu środkami publicznymi, nieprawidłowego wykonywania zadań, które może powodować zagrożenie dla zdrowia, życia, środowiska naturalnego lub innych dóbr. Należy wprowadzić zasadę publikacji na stronach Biuletynu Informacji Publicznej wszystkich umów cywilno-prawnych zawieranych przez urzędy dzielnic i miasta. Do statutu Warszawy należy wprowadzić regulacje ułatwiające radnym dostęp do informacji publicznych. Jak oceniłaby Pani/ oceniłby Pan zachowania wymienione poniżej? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Radna/ radny pomaga znaleźć swojemu krewnemu pracę w jednostce podległej urzędowi miasta/ dzielnicy, w której sprawuje mandat. Radna/ radny pomaga zaprzyjaźnionej organizacji pozarządowej napisać wniosek o dotację z urzędu miasta/ dzielnicy. Członek rodziny radnej/ radnego startuje w przetargach ogłaszanych przez urząd miasta/ dzielnicy. Radna/ radny po objęciu mandatu podejmuje pracę w mazowieckim urzędzie marszałkowskim. W czerwcu 2014 r. Rada Miasta st. Warszawy podjęła uchwałę w sprawie zmian w Wieloletnim Planie Inwestycyjnym na l. 2014-2042. Poniżej wymieniliśmy nowe i modyfikowane zadania. Które z poniżej wymienionych propozycji uważa Pani/ Pan za priorytetowe w najbliższej kadencji? Prosimy wybrać maksymalnie trzy odpowiedzi Projekt i budowa kolejnych stacji II linii metra Budowa obwodnicy śródmiejskiej na odc. od Ronda Wiatraczna do Ronda Żaba, w tym etap I – odc. od ronda Wiatraczna do ul. Radzymińskiej Budowa Trasy Krasińskiego, w tym etap I – odc. Plac Wilsona do ul. Jagiellońskiej wraz z przeprawą mostową i torowiskiem Zintegrowane Inwestycje Terytorialne Warszawskiego Obszaru Funkcjonalnego Budowa Szpitala Południowego Zagospodarowanie Nowego Centrum Warszawy Rewitalizacja obszaru Pragi oraz Warszawska Przestrzeń Technologiczna – Centrum Kreatywności Targowa Program rozwoju edukacji Program Rozwoju Budownictwa Społecznego Dzielnica Wisła Rozbudowa ul. E. Plater na odc. Al. Jerozolimskie – ul. Twarda (wraz z budową parkingu podziemnego) Rozwój sieci żłobków Informatyzacja urzędu Centra lokalne O. Zabezpieczenie przeciwpowodziowe P. Modernizacja zabytkowych obiektów przy ul. Grochowskiej na potrzeby Orkiestry Sinfonia Varsovia R. Modernizacja toru łyżwiarskiego „Stegny” S. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Jaki Pani/ Pana zdaniem rodzaj transportu należy przede wszystkim rozwijać w Warszawie? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Transport samochodowy Transport publiczny - tramwaj Transport publiczny - autobus Transport publiczny - metro Transport rowerowy Transport pieszy Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Które z poniższych stwierdzeń jest bliższe Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź A. Należy zwiększać przestrzeń dla pieszych i rowerzystów, nawet kosztem ograniczenia ruchu samochodowego, szczególnie w centrum W Warszawie nie należy powiększać stref z zakazem ruchu samochodowego. Ulice w mieście pełnią funkcję tranzytową Zdecydowanie A. Raczej A. Raczej B. Zdecydowanie B. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Poniżej przedstawiamy różne rozwiązania z zakresu polityki i infrastruktury transportowej. Które z nich Pani/ Pana zdaniem powinny zostać potraktowane priorytetowo przez władze Warszawy następnej kadencji? Prosimy wybrać maksymalnie trzy odpowiedzi Poszerzanie zakorkowanych ulic Wprowadzanie zintegrowanego systemu zarządzania ruchem Wprowadzenie stref zamieszkania i Tempo 30 (ograniczenie prędkości ruchu do 30 km/h) Wyznaczenie naziemnych przejść dla pieszych w miejscu przejść podziemnych Wydzielenie nowych bus-pasów Budowa nowych tras autobusowych i tramwajowych Rozwój wspólnego biletu aglomeracyjnego Wymiana taboru komunikacji miejskiej Budowa płatnych parkingów podziemnych w centrum Budowa parkingów "Parkuj i jedź" w peryferyjnych dzielnicach Ograniczanie parkowania i skuteczniejsza kontrola w strefie płatnego parkowania Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. W granicach Warszawy zlokalizowanych jest 58 wielkopowierzchniowych centrów handlowych (czyli takich, których powierzchnia jest większa niż 2 tys. m2). Trwa dyskusja na temat zasadności lokalizacji i wydawania zezwoleń na budowę kolejnych w nowych lokalizacjach. Które z poniższych stwierdzeń jest bliższe Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź A. Należy zezwalać na budowę kolejnych wielkopowierzchniowych centrów handlowych (powstaje więcej miejsc pracy; większe wpływy z tytułu podatku CIT). B. Należy stawiać na lokalne centra (sklepy, punkty usługowe) i ulice handlowe, a tym samym wspierać drobną przedsiębiorczość i rozwijać centra dzielnic. Zdecydowanie A. Raczej A. Raczej B. Zdecydowanie B. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. W l. 2014-2020 Warszawa wraz z 32 gminami ościennymi otrzyma unijne dofinansowanie do realizacji wspólnych projektów w ramach Warszawskiego Obszaru Funkcjonalnego. Wartość projektów wyniesie 696,1 mln zł, z tego 139,2 mln zł, jako wkład własny, da Warszawa. Obecnie trwają ostatnie negocjacje dotyczące planowania działań. Czy zgadza się Pani/ Pan z poniższą opinią? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Warszawa powinna brać udział, również finansowy, w rozwoju gmin ościennych. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. W jaki sposób Pani/ Pana zdaniem Warszawa powinna wspierać rozwój gmin ościennych? Prosimy wybrać wszystkie odpowiedzi, które pasują Dofinansowanie transportu - zawieranie i odnawianie porozumień międzygminnych z gminami zlokalizowanymi w strefie podmiejskiej. Inwestycje w sieć wodociągową (obejmującą okoliczne gminy). Budowa wałów przeciwpowodziowych na południu miasta. Dofinansowanie działań profilaktycznych i ośrodków pomocy społecznej. Preferencje dla warszawskich firm, które przenoszą część produkcji poza miasto. Promocja gospodarcza gmin wśród inwestorów chcących prowadzić działalność w okolicach Warszawy. Realizowanie wspólnych projektów unijnych. Budowa ścieżek rowerowych do miejscowości poza granicami Warszawy Rozszerzenie strefy komunikacji miejskiej do miejscowości poza granicami m. st. Warszawy Prowadzenie wspólnego zarządzania systemem bibliotek, edukacją i systemem dokształcania nauczycieli. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Rozwój miasta może przebiegać dwukierunkowo: poprzez zwiększenie intensywności zabudowy w centrum i/lub rozbudowanie terenów zlokalizowanych na obrzeżach. Które z poniższych stwierdzeń jest bliższe Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź A. W pierwszej kolejności należy dogęszczać zabudowę w centrum, tam gdzie istnieje odpowiednia infrastruktura i gdzie miasto jest największym właścicielem gruntów, wykorzystując przestrzenie po wyburzonych budynkach i zaniedbane tereny zielone. W ten sposób można ograniczyć odpływ mieszkańców na przedmieścia i nadmierny rozrost terytorialny miasta. B. W pierwszej kolejności należy wykorzystywać wolne przestrzenie na przedmieściach, dostosowując infrastrukturę publiczną i połączenia komunikacyjne do potrzeb mieszkańców. Zdecydowanie A. Raczej A. Raczej B. Zdecydowanie B. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Miasto, w ramach dostępnych narzędzi prawnych, może częściowo wpływać na estetykę przestrzeni miejskiej. Która z poniższych propozycji Pani/ Pana zdaniem przyniosłaby Warszawie najwięcej korzyści? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Nie powinno być żadnych specjalnych regulacji w tym zakresie. Regulacje na poziomie miasta powinny być ogólne. Regulacje na poziomie miasta powinny być bardzo szczegółowe i określać wielkość, kolorystykę reklam i szyldów, wyznaczać dozwolone miejsca ich umieszczania itp. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Według wyników badania TNS Polska (wrzesień 2013) 72 proc. Polaków oczekuje ograniczenia liczby reklam w przestrzeni publicznej, a 77 proc. wskazuje na władze miejskie jako te, które powinny sprawować kontrolę nad ich lokalizacją i rozmiarem. Polityka reklamowa - tworzenie i egzekwowanie lokalnego prawa albo edukacja - to ważna część działania wielu samorządów. Jakie Pani/ Pana zdaniem działania należałoby podjąć w pierwszej kolejności, aby poprawić reklamowo-szyldową sytuację w Warszawie? Prosimy wybrać trzy odpowiedzi Usprawnić działania Wydziału Estetyki Przestrzeni Publicznej. Ustandaryzować zapisy w planach miejscowych (np. dotyczące definicji reklamy, szyldu). Stworzyć przyjazny i ogólnodostępny katalog dobrych przykładów dla lokowania reklam i szyldów w przestrzeni publicznej. Powołać nową, interwencyjną komórkę w strukturach miasta złożoną z przedstawicieli różnych urzędów i skierowaną do walki z nielegalną reklamą. Przeprowadzić audyt reklamowy, pozwalający zorientować się w liczbie i legalności nośników na konkretnym terenie. Bardziej współpracować w tej sprawie z organizacjami pozarządowymi. Organizować debaty, wykłady i warsztaty dla mieszkańców Warszawy w zakresie funkcjonowania reklam i szyldów w przestrzeni publicznej. Wprowadzić miejski, spójny system nośników reklamowych w celu płatnego udostępniania przedsiębiorcom. Reklama w przestrzeni nie stanowi problemu. Nie należy podejmować żadnych działań w tym zakresie. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Według danych Polskiego Związku Działkowców w Warszawie jest 176 ogródków działkowych i działek. Działki stanowią ponad 2 proc. powierzchni Warszawy. Większość jest zlokalizowana poza centrum miasta, część z nich obejmuje tereny atrakcyjne dla mieszkańców i inwestorów. Które z poniższych stwierdzeń jest bliższe Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Ogrody działkowe powinny funkcjonować na dotychczasowych zasadach, a ich integralność należy zagwarantować w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. Ogrody działkowe powinny zostać przekształcone w parki publiczne i w ten sposób służyć wszystkim mieszkańcom. Ogrody działkowe powinny zostać przekształcone i przeznaczone pod zabudowę (w tym zabudowę mieszkalną) – nie jest właściwie, że w mieście są zamknięte tereny zielone. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Które z poniższych stwierdzeń jest bliższe Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź A. Priorytetem w rewitalizacji brzegów Wisły powinno być utrzymanie i przywrócenie walorów przyrodniczych warszawskiego odcinka rzeki (łąki zalewowe, siedliska ptaków), nawet jeśli zahamuje to inwestycje w infrastrukturę (bazę sportowo-rekreacyjną; obszary reprezentacyjne).B. Przybliżanie miasta do rzeki powinno odbywać się z uwzględnieniem wymagań ochrony środowiska naturalnego, ale nie jest to kwestia o znaczeniu priorytetowym. Równie istotne jest uczynienie brzegów Wisły miejscem atrakcyjnym i przyjaznym dla mieszkańców. Zdecydowanie A. Raczej A. Raczej B. Zdecydowanie B. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Które z poniższych działań, mających na celu zagospodarowanie brzegów Wisły i odwrócenie się miasta do rzeki, jest Pani/ Pani zdaniem priorytetowe? Prosimy wybrać wszystkie odpowiedzi, które pasują Stworzenie pełnej infrastruktury dla jednostek pływających. Poszerzenie oferty sportowo-turystyczno-edukacyjnej/rozwój bazy do uprawiania sportów wodnych. Wzmocnienie zabezpieczeń przeciwpowodziowych, zmniejszenie ryzyka podtopień. Otwieranie i przystosowanie nowych plaż do potrzeb mieszkańców. Utrzymanie czystości rzeki i nadbrzeży. Zakończenie budowy południowej części bulwarów w planowanym terminie - do końca 2020 r. Lepsze skomunikowanie z centrum miasta (stworzenie specjalnej linii autobusowej). Rewitalizacja brzegów Wisły w południowych dzielnicach. Zagospodarowanie brzegów Wisły nie jest w tej chwili priorytetowym zadaniem. Każde duże miasto, by zapewnić mieszkańcom dobre warunki do życia, musi radzić sobie z wieloma problemami środowiskowymi, wynikającymi ze zwiększonej presji, jaką duże skupiska ludzi wywierają na środowisko – zużyciem zasobów, zanieczyszczeniem powietrza, wody i ziemi. Jaki zagadnienie związane ze stanem środowiska jest obecnie najbardziej istotne dla Warszawy? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Zanieczyszczenie powietrza związane z nadmiernym obciążeniem miasta przez ruch samochodowy. Zmniejszanie się powierzchni terenów zielonych w mieście i okolicy, np. w związku z nadmiernym pokrywaniem terenów użytku publicznego kostką lub betonem (znikanie trawników), albo z inwestycjami budowlanymi (nowe osiedla, centra handlowe itp.). Problemy związane ze śmieciami – mały udział odpadów poddawanych recyklingowi, niski poziom segregacji odpadów przez mieszkańców, dzikie śmietniska, składowiska odpadów itp. Stan środowiska nie jest obecnie kwestią istotną dla Warszawy. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Które z wymienionych poniżej zadań powinny zostać zrealizowane jako priorytetowe w nadchodzącej kadencji samorządu? Prosimy wybrać wszystkie odpowiedzi, które pasują Rozwój odnawialnych źródeł energii i poprawa efektywności energetycznej na terenie Warszawy. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Poprawa systemu transportu publicznego Warszawy i warunków do poruszania się na terenie Warszawy na rowerze. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Wprowadzanie dalszych ograniczeń ruchu samochodowego w centrum miasta. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Poprawa gospodarki odpadami na terenie Warszawy i zwiększenie udziału odpadów poddawanych recyklingowi (zwiększenie zaangażowania warszawiaków w segregację śmieci). Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Ochrona i rozwój terenów zielonych Warszawy, w celu poprawy jakości powietrza, zapewnienia wzrostu pochłaniania CO2 i innych zanieczyszczeń gazowych i pyłowych. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Poprawa efektywności wykorzystania wody – wprowadzenie rozwiązań oszczędzających wodę i edukacja mieszkańców w tym zakresie. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Dostosowanie Warszawy do zachodzących zmian klimatu, np. do rosnącej siły i częstotliwości gwałtownych zjawisk pogodowych takich jak nagłe i intensywne opady, huraganowe wiatry, susze i fale upałów (zagrażające zdrowiu i życiu dzieci, osób chorych i starszych) Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Poprawa efektywności energetycznej poprzez termomodernizację budynków użyteczności publicznej. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Czy Pani/Pana zdaniem powinna być przywrócona funkcja Naczelnego Architekta Miasta? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Tak – w randze dyrektora Wydziału Tak – w randze wiceprezydenta miasta Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie Pod koniec 2013 r. Warszawa było właścicielem 85 643 mieszkań i lokali socjalnych. Jednak ten zasób jest niewystarczający - obecnie, w każdej dzielnicy na przyznanie mieszkania czeka kilkaset rodzin. Które z poniższych stwierdzeń jest bliższe Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź A. Władze miast powinny budować nowe mieszkania i wspierać koncepcję miejskich mieszkań na wynajem, nawet jeśli jest to Miasto powinno lepiej gospodarować dotychczasowym zasobem lokalowym, który jest wystarczający do zaspokojenia potrzeb. Zdecydowanie A. Raczej A. Raczej B. Zdecydowanie B. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. W Warszawie obowiązuje 220 miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Plany obejmują ponad 32 proc. powierzchni miasta (17,5 tys. ha). Plany stanowią jeden z ważniejszych instrumentów wyznaczania kierunków rozwoju miasta, są narzędziem pozwalającym na prowadzenie racjonalnej polityki przestrzennej. Jednak ich sporządzenie jest kosztowne i długotrwałe. Które z poniższych stwierdzeń jest bliższe Pani/ Pana poglądom? Prosimy wybrać jedną odpowiedź A. Należy w drodze przetargu zlecać opracowanie planów zagospodarowania przestrzennego podmiotom komercyjnym, nawet za cenę mniejszej kontroli nad tym procesem B. Plany zagospodarowania przestrzennego powinien przygotowywać urząd, żeby zachować przejrzystość procesu planowania. Zdecydowanie A. Raczej A. Raczej B. Zdecydowanie B. Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Zintegrowany Program Rewitalizacji Warszawy na lata 2014-2020 wyróżnia 3 obszary które powinny zostać poddane rewitalizacji. Są to części dzielnic Pragi Północ, Pragi Południe oraz Targówka. Na ich terenie realizowane będą projekty ogólnomiejskie, a w ramach uzupełnienia - projekty dzielnicowe. Udział pozostałych dzielnic jest dobrowolny, a projekty przez nie realizowane będą finansowane z budżetów dzielnicowych. Czy Pani/Pana zdaniem w Warszawie są inne obszary położone w granicach pozostałych dzielnic, które należy pilnie poddać rewitalizacji? Prosimy wybrać jedną odpowiedź Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Według danych GUS liczba miejsc w przedszkolach w Warszawie jest wystarczająca – w 2013 r. stolica dysponowała ponad 61 tys. miejsc na prawie 58 tys. chętnych dzieci. Statystyka nie bierze jednak pod uwagę dzieci niezameldowanych, a mieszkających w Warszawie oraz niedoboru miejsc w dzielnicach zamieszkiwanych przez rodziców z dziećmi, ale bez działających przedszkoli. W rezultacie, miejsc w warszawskich przedszkolach jest za mało w stosunku do potrzeb. Zdaniem niektórych rodziców samorządowe kryteria kwalifikacji do przedszkoli są niesprawiedliwe, a system rekrutacji do przedszkoli jest niesprawny. Poniżej wymieniliśmy niektóre z obowiązujących kryteriów rekrutacji w warszawskich przedszkolach. Które z poniżej wymienionych kryteriów należy Pani/ Pana zdaniem utrzymać? Prosimy wybrać wszystkie odpowiedzi, które pasują Dziecko mieszkające w odległości 3 km od przedszkola. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Dziecko z alergią pokarmową. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Dziecko wychowujące się w placówce opiekuńczo-wychowawczej oraz dziecko z rodziny objętej nadzorem kuratorskim lub wsparciem asystenta rodziny. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Dziecko, którego oboje rodzice pracują, wykonują pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej, uczą się w trybie dziennym, prowadzą gospodarstwo rolne lub działalność gospodarczą. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Dziecko, którego rodzeństwo uczęszcza do tego samego przedszkola. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Dziecko, którego rodzic/ rodzice mieszkają w Warszawie i rozliczają podatek dochodowy od osób fizycznych w urzędzie skarbowym na terenie Warszawy. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. Dochód na członka rodziny. Tak Nie Nie mam zdecydowanej opinii w tej sprawie. przeglądaj wydarzenia, archiwum, Informacje finansowe z kraju i ze świata. Aktualne i archiwalne: notowania giełdowe, kursy walut, wskaźniki gospodarcze.

Jak wynika z badania pracowni Social Changes na zlecenie portalu Polacy są podzieleni w kwestii oceny tego, czy sprawy osobiste polityków są dla nich ważne. W odpowiedzi na pytanie: Czy życie prywatne polityków ma dla Pani/Pana znaczenie przy podejmowaniu decyzji wyborczych? - — 37 proc. dopowiedziało twierdzącą, z czego 10 proc. „zdecydowanie tak”, a 27 proc. „raczej” tak”. Przeciwnego zdania było 46 proc. badanych, z czego 16 proc. uważa, że życie prywatne polityków „zdecydowanie nie ma znaczenia”, a 30 proc. że „raczej nie ma znaczenia”. 17 proc. badanych nie miało zdania w tej sprawie. Rozkład opinii wśród badanych mających wyrobione zdanie prezentuje się następująco: Badanie zostało zrealizowane metodą CAWI w dniach 20 września - 25 września 2019 roku. Badanie zostało przeprowadzone na ogólnopolskiej, reprezentatywnej (pod względem: płci, wieku, wielkości miejsca zamieszkania) próbie Polaków. W badaniu wzięło udział N=1025. CZYTAJ: PiS samotnym liderem z ogromnymi szansami na większość, w Sejmie pięć partii. SPRAWDŹ WYNIKI najnowszego sondażu Social Changes Mar

.
  • 0lsgbmxxia.pages.dev/644
  • 0lsgbmxxia.pages.dev/224
  • 0lsgbmxxia.pages.dev/618
  • 0lsgbmxxia.pages.dev/355
  • 0lsgbmxxia.pages.dev/607
  • 0lsgbmxxia.pages.dev/414
  • 0lsgbmxxia.pages.dev/678
  • 0lsgbmxxia.pages.dev/65
  • 0lsgbmxxia.pages.dev/102
  • 0lsgbmxxia.pages.dev/517
  • 0lsgbmxxia.pages.dev/623
  • 0lsgbmxxia.pages.dev/766
  • 0lsgbmxxia.pages.dev/601
  • 0lsgbmxxia.pages.dev/706
  • 0lsgbmxxia.pages.dev/790

    • czy informacje o życiu prywatnym polityków powinny być upubliczniane