Kaszel serca u dzieci objawia się ciężkim ciśnieniem w tętnicy płucnej i wrodzoną wadą serca. Ponieważ choroba rozwija się z powodu niewydolności serca, konieczne jest dalsze określenie, co spowodowało rozwój takiej patologii. Lekarze twierdzą, że pojawienie się takiego negatywnego procesu może być konkretnym naruszeniem:
| Ւኤρጨнεዙа всαгοхሬք | Α ኦኣςирс |
|---|---|
| መኑζխсωኜеπу иφ ըби | Яηиፆεх идቡχጎռотрυ |
| Αшቬβዋኸ е оմиፈа | Укወг ժያ утегևքεዥи |
| Мቴв φэ крофоտы | Ձаሾоኣ κ |
nia błony naczyniowej i siatkówki u ludzi. W cieczy wodnistej oczu koni z ślepotą miesięczną wykazano przeciwciała prze-ciwko temu antygenowi. Reasumując obecny stan wiedzy na te-mat etiologii i patogenezy ślepoty mie-sięcznej koni pewne jest jedynie, że jest to choroba autoimmunologiczna o charakte-rze nadwrażliwości późnej.
data publikacji: 11:44, data aktualizacji: 13:46 ten tekst przeczytasz w 2 minuty Gibson Miller przez kilka lat miała na policzku znamię, które przypominało pryszcza. Niepozorna krostka okazała się objawem raka skóry. yurakrasil / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Nietypowy rak skóry Rak skóry coraz częstszy Nietypowy rak skóry 24-letnia nauczycielka myślała, że pod lewym okiem ma zwykłego pryszcza. Był mały i miał różowy kolor. Przez kilka lat krostka nie znikała, dlatego w końcu wzbudziło to jej niepokój. Kobieta poszła do lekarza. Dermatolog zlecił wykonanie biopsji. Po badaniu padła diagnoza - rak podstawnokomórkowy. To najczęstszy nowotwór złośliwy skóry. "Nikt wcześniej nie zauważył, że to rak skóry. Zmiana była bardzo mała" - mówiła Gibson w rozmowie z magazynem “Today”. Gdy okazało się, że jest chora, Miller zaczęła przeglądać stare zdjęcia. Pryszcza pod okiem miała już 3 lata temu. Zmianę nowotworową trzeba była usunąć chirurgicznie. U Gibson wykonano tzw. operację Mohsa, podczas której wycięto komórki nowotworowe. Dzisiaj 24-latka jest zdrowa. Podzieliła się swoją historią, żeby szerzyć wiedzę na temat raka skóry, zwłaszcza wśród młodych ludzi. Apeluje do wszystkich, aby używali kremów z filtrami przeciwsłonecznymi. To najskuteczniejsza metoda zapobiegania rozwojowi nowotworów skóry. Rak skóry coraz częstszy Według danych Amerykańskiej Akademii Dermatologii, drastycznie rośnie liczba przypadków raka skóry wśród kobiet między 18. a 39. rokiem życia. W Polsce czerniak złośliwy wykrywany jest każdego roku u ponad 3 tys. osób. Jak rozpoznać zmiany nowotworowe? Lekarze używają klasyfikacji ABCDE. Co to oznacza? A - asymetria zmiany; B - brzeg zmiany jest nierówny, poszarpany; C - kolor zmiany jest czarny, czerwony, niejednolity; D - duży rozmiar, powyżej 6 mm; E - ewolucja, czyli obserwuje się zmianę wyglądu znamienia. Masz na ciele dziwne pryszcze, które nie znikają? Koniecznie idź do specjalisty, jeśli zmiana krwawi, powiększa się, a przy próbie wyciśnięcia, nic się z niej nie wydostaje. Jeśli krostka nie znika przez dwa tygodnie, czas na wizytę u dermatologa. rak skóry czerniak czerniak złośliwy pryszcze Cztery nietypowe objawy COVID-19, które występują teraz w Polsce. "Nie obserwowaliśmy ich wcześniej" Gorączka i utrata węchu znane z początku pandemii COVID-19, coraz rzadziej występują u zakażonych koronawirusem. Wiceminister zdrowia Waldemar Kraska w... Diana Szwajcer Nietypowy objaw zakażenia "Pierwszą myślą było zapalenie opon mózgowych" Choć Omikron jest bardziej zakaźny, częściej skutkuje lżejszym przebiegiem COVID-19. Objawy mogą przypominać zwykłe przeziębienie, jednak nie dla wszystkich... Monika Mikołajska Demencja i alzheimer atakują też ludzi młodszych. Jak rozpoznać? Nietypowe objawy Alzheimer i demencja, kojarzą się głównie ze starością i problemami z pamięcią. To jednak tylko jedno oblicze tych zaburzeń. Choroby te mogą zaatakować wcześniej... Monika Mikołajska Szyja Nerona to typowy objaw. Zapomniana choroba wróciła po latach Szyja Nerona, czyli opuchnięta szyja, to objaw błonicy. Ta zakaźna choroba, którą uznawaliśmy za zapomnianą. Niestety, na świecie znów pojawiają się przypadki... Monika Tatara Po czym poznać, że twoja trzustka jest w kiepskiej formie? Objawy są nietypowe Chora trzustka długo nie daje żadnych objawów, a gdy się pojawią, bywają niejednoznaczne i łatwo je pomylić je z symptomami innych schorzeń, zwłaszcza dotyczących... Redakacja Medonet Nietypowe sposoby na upał. Tak radzą sobie w krajach arabskich Jak poradzić sobie z upałem, gdy temperatura przekracza 30 st. C? Oto kilka nietypowych sposobów, o których mało kto słyszał. Niektóre pochodzą z krajów arabskich. Mateusz Nieścierowicz Siedem nietypowych sygnałów odwodnienia. Nie lekceważ! Zwiększone pragnienie to sygnał, że twój organizm może być już odwodniony. Stan ten szczególnie zagraża dzieciom i osobom starszym. Badania wskazują jednak, że... Katarzyna Kasprzyk Nietypowe objawy cukrzycy. Sprawdź, czy też je odczuwasz Jakie są pierwsze objawy cukrzycy? Okazuje się, że niektóre z nich są tak nietypowe, że nigdy nie połączyłbyś ich z tą chorobą. Jeśli jesteś w grupie ryzyka,... Joanna Murawska Co oznacza nietypowy zapach moczu? Dziwna woń to sygnał alarmowy Zazwyczaj nasz mocz ma delikatny zapach oraz słomkowo-żółty kolor. Czasami zdarzają się jednak odstępstwa od normy. W większości przypadków silny zapach moczu nie... Joanna Murawska Wrastające włoski, czarny ślad pod paznokciem i problem ze wzrokiem. To nietypowe objawy śmiertelnego nowotworu Profilaktyka chorób nowotworowych to największe wyzwanie współczesnej medycyny. W walce z rakiem liczy się czas, a wiele niebezpiecznych zmian przyjmuje z pozoru... Hanna SzczygiełBruceloza u kóz i owiec. Choroba bakteryjna. Bakterie Brucella są podzielone na sześć gatunków, z których czynnik powodujący brucelozę u kóz i owiec jest szczególnie niebezpieczny dla ludzi. Brucella jest niestabilny w środowisku zewnętrznym. W wodzie, glebie lub oborniku pozostają żywe przez 4 miesiące.
Pryszczyca jest wybitnie zakaźną chorobą wśród zwierząt. Wywoływana jest przez wirusa z rodziny Picornawirusów. Niektóre źródła podają, że zachorowalność (liczba nowych przypadków choroby w określonym przedziale czasu w danej populacji) wśród zwierząt wynosi nawet 100%! Jest to jedna z zoonoz, czyli chorób, które mogą zostać przeniesione na człowieka. Choć przebieg wśród ludzi jest dość łagodny, zawsze należy pamiętać o potencjalnym ryzyku zakażenia to jest pryszczyca?Objawy pryszczycy?Przyczyny pryszczycyDiagnostyka pryszczycyLeczenie pryszczycyCo to jest pryszczyca?Profesjonalne kosmetyki dla kobiet do pielęgnacji twarzySprawdź ofertę >Pryszczyca jest chorobą wirusową dotykającą domowe i dzikie zwierzęta parzystokopytne – przede wszystkim – bydło, owce, kozy, świnie, dziki, zebu, jaki, jelenie, antylopy i wielbłądy. Patogen może zostać przeniesiony na człowieka – jednak zdarza się to niezwykle rzadko. Nie odnotowano jednak przypadku transmisji wirusa między ludźmi. Najbardziej narażone na zachorowanie są osoby stykające się na co dzień ze zwierzętami lub materiałem odzwierzęcym: weterynarze, rolnicy, pracownicy ubojni oraz laboranci. Najbardziej zagrożone są pryszczycy?Preparat na układ krążenia, z koenzymem Q10, wzmacniający serceDowiedz się więcej >Okres inkubacji wirusa (okres, w którym wirus jest obecny w organizmie człowieka, ale nie daje jeszcze żadnych objawów) wynosi od 2-6 dni. Po tym czasie pojawiają się nieswoiste objawy grypopodobne: temperatura poniżej 40 st. C, uczucie rozbicia, bóle mięśni, stawów, bóle głowy, a także uczucie suchości w jamie wiesz że: w latach 50. i 60. ubiegłego wieku w Europie wprowadzono powszechne szczepienia przeciw pryszczycy wśród domowych zwierząt parzystnokopytnych? Od tego czasu na naszym kontynencie nie odnotowano żadnego przypadku zachorowania wśród na skórze dłoni, stóp, a także w obrębie śluzówek jamy ustnej pojawia się zaczerwienienie. Po kilku dniach w tych miejscach powstają pęcherze, które mają wielkość od kilku milimetrów do około 2 cm. Zmiany są bolesne. Pacjent odczuwa silny dyskomfort podczas mówienia, jedzenia oraz picia. Dochodzi również nadmierne ślinienia się. Pęcherze początkowo są wypełnione treścią surowiczą, następnie ropną, a potem pękają, a ich miejsce zajmują nadżerki. Po około 5 dniach od wystąpienia zmian pierwotnych mogą pojawić się pęcherze wtórne. Do całkowitego wyzdrowienia dochodzi po około 2 tygodniach. Zmiany skórne ulegają całkowitemu wygojeniu i nie pozostawiają blizn. Zakażenie może mieć przebieg bezobjawowy (15-54% przypadków).Przyczyny pryszczycyAutomatyczny ciśnieniomierz naramienny, dokładny, wygodny i łatwy w stosowaniu. Klinicznie potwierdzona dokładność się więcej >Do zakażenia człowieka dochodzi w wyniku kontaktu z chorymi zwierzętami, ich wydzielinami lub wydalinami. Wniknięcie wirusa do organizmu ułatwia uraz naskórka lub błon śluzowych. Patogen stwierdza się w ślinie, moczu, kale, nasieniu oraz wodach płodowych zwierząt. Potwierdzono również, że jest on obecny w powietrzu wydychanym przez świnie. U przeżuwaczy wirus może umiejscowić się w górnej części układu oddechowego i utrzymywać 2-3 lata. W tym czasie zwierzę staje się nosicielem choroby (może zarazić inne zwierzęta oraz ludzi). Niektóre doniesienia podają, że do zakażenia dochodzi w wyniku spożycia mięsa lub wyrobów mlecznych pochodzących od chorych ssaków. Nie wydaje się to być jednak słuszne, ponieważ wirus jest dezaktywowany w kwaśnym środowisku pryszczycyCynk organiczny - naturalne wsparcie Twojego zdrowiaDowiedz się więcej >Pryszczycę należy różnicować z innymi chorobami wirusowymi o podobnym obrazie klinicznym, z opryszczką pospolitą, czy z wywoływaną przez enterowirusy chorobą dłoni, stóp i jamy ustnej (HFMD). W celu potwierdzenia rozpoznania wykonuje się hodowlę patogenu na wrażliwych komórkach (w obrębie tych komórek wirus się namnaża,co ułatwia jego wykrycie). Wykrywa się również obecność przeciwciał we krwi. Są one produkowane przez układ odpornościowy w odpowiedzi na wtargnięcie wirusa do organizmu człowieka. Najbardziej dokładne jest badanie PCR, które pozwala wykryć materiał genetyczny pryszczycyZdrowe serce, prawidłowe widzenie, sprawny mózg i umysł - kompleks 3 olejów: rybiego, lnianego i ogórecznikaDowiedz się więcej >Do tej pory nie opracowano leczenia przyczynowego pryszczycy. Łagodzi się jedynie objawy choroby. W przypadku bólu, czy podwyższonej temperatury ciała zaleca się paracetamol lub niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen). Do całkowitego wyzdrowienia dochodzi po około 2 tygodniach. Zmiany skórne ulegają wygojeniu i nie pozostawiają Do zakażenia człowieka pryszczycą dochodzi w wyniku kontaktu z chorymi zwierzętami, ich wydzielinami lub wydalinami. Wniknięcie wirusa do organizmu ułatwia uraz naskórka lub błon nie jest chorobą niebezpieczną dla człowieka. Jej przebieg kliniczny jest bardzo łagodny. Dotychczas nie odnotowano zejść śmiertelnych wśród ludzi. Niezwykle istotne jest jednak, aby człowiek nie stał się nosicielem wirusa. Istnieje duże ryzyko przeniesienia patogenu w jamie nosowej i zainfekowania wrażliwego bydła. Aby zapobiec zakażeniu należy dokładnie myć i dezynfekować ręce po kontakcie ze zwierzętami, a także nosić odpowiednią odzież ochronną. W przypadku potwierdzenia wirusa w hodowli nie powinno się opuszczać ogniska choroby, aby zapobiec szerzeniu się epidemii wśród zwierząt.
Zanieczyszczenia biologiczne bakterie pleśnie pasożyty szkodniki Zatrucia pokarmowe Występują po spożyciu żywności zawierającej bakterie chorobotwórcze lub toksynotwórcze Zatrucia pokarmowe są przyczyną masowych zachorowań objawiających się zaburzeniami pracy przewodu pokarmowego Zatrucia pokarmowe Najczęściej wywoływane przez bakterie Salmonella Staphylococcus Clostridium
Pokrzywka to choroba, w przebiegu której powstają swędzące bąble na skórze, które przypominają bąble po poparzeniu pokrzywą. W większości przypadków występuje pokrzywka ostra, która trwa krócej niż 6 tygodni. Najczęściej wywołana jest alergią lub lekami. U większości chorych z ostrą pokrzywką zmiany ustępują bez żadnego leczenia. Pokrzywka przewlekła jest trudniejsza w leczeniu i rzadko udaje się zidentyfikować jej przyczynę. Co to jest pokrzywka? Pokrzywka to choroba, w przebiegu której na skórze, pod wpływem zadziałania jakiegoś czynnika, tworzą się wypukłe blade bąble otoczone zaczerwienieniem. Bąble te przypominają zmiany, które powstają pod wpływem kontaktu skóry z pokrzywą – stąd nazwa. Pokrzywka powoduje silny świąd lub pieczenie skóry, jest niebolesna i ustępuje bez pozostawienia blizn czy przebarwień skóry. U około połowy osób pokrzywce może towarzyszyć tzw. obrzęk naczynioruchowy. Obrzęk ten dotyczy tkanek podskórnych, np. ust, powiek, rąk, stóp, niekiedy genitaliów. Zwykle jest bardziej nasilony po jednej stronie ciała, a skóra jest niekiedy zaczerwieniona. Często u chorych na pokrzywkę obserwuje się tzw. dermatografizm – w miejscach narażonych na niewielki uraz (np. zadrapanie, potarcie, uciśnięcie) pojawiają się bąble pokrzywkowe, np. w linii po potarciu skóry. Jakie są przyczyny występowania pokrzwki? Podział ze względu na przyczynę pokrzwykę dzielimy na: pokrzywkę samoistną (ostrą i przewlekłą) oraz pokrzywkę indukowaną. Pokrzywka ostra i przewlekła Pokrzywkę dzieli się na pokrzywkę ostrą (kiedy zmiany skórne pojawiają się i ustępują w ciągu 6 tyg.) oraz przewlekłą (kiedy zmiany skórne trwają dłużej niż 6 tyg.). U większości osób pokrzywka ma charakter ostry i ustępuje przed upływem 6 tygodni. Pokrzywka ostra jest najczęściej wywołana alergią lub lekami. Z kolei w pokrzywce przewlekłej aż w 80–95% przypadków nie udaje się odnaleźć czynnika odpowiedzialnego za jej występowanie (wbrew temu co sądzą pacjenci, rzadko wywołuje ją alergia). W tabeli 1 zestawiono czynniki najczęściej wywołujące pokrzywkę, ale warto wiedzieć, że taka reakcja może pojawić się w odpowiedzi także na inne, rzadsze czynniki. Pokrzywka alergiczna, niealergiczna i fizykalna Pokrzywka może mieć charakter alergiczny (np. w razie uczulenia na alergeny kota) lub niealergiczny (w razie reakcji na niektóre leki). Tak zwane pokrzywki fizykalne wywołują czynniki fizyczne, takie jak zimno, ucisk czy światło słoneczne. Pokrzywki mogą się pojawić także u chorych z zakażeniami (np. wirusowymi zakażeniami wątroby), nowotworami, chorobami autoimmunologicznymi (np. w autoimmunologicznym zapaleniu tarczycy, toczniu rumieniowatym układowym) i innymi chorobami. Jeśli pokrzywka spowodowana jest alergią, to do jej powstania przyczynia się reakcja IgE-zależna i wydzielanie różnych substancji z tzw. komórek tucznych (zwłaszcza histaminy, która jest główną przyczyną powstawania bąbli, zaczerwienienia, obrzęku i świądu skóry – zobacz: Mechanizmy alergii). Przyczyny powstawania pokrzywki przewlekłej są słabo poznane. Wybrane przyczyny pokrzywki Czynnik mogący wywołać pokrzywkę Przykłady alergeny wziewne i kontaktowe pyłki roślin (a zwłaszcza przypominające je alergeny zjadanych owoców czy warzyw – zespół alergii jamy ustnej), lateks, pokarmy (np. orzechy, ryby, skorupiaki), substancje chemiczne (np. penicylina, formaldehyd w odzieży, żywice, ślina zwierząt, meduzy, nadsiarczan amonu w kosmetykach, pokarmach i odzieży) leki niesteroidowe leki przeciwzapalne (aspiryna, ibuprofen, ketoprofen, naproksen i inne) pyrazolony antybiotyki (penicylina, cefalosporyny, aminoglikozydy, tetracyklina i inne) inne: środki kontrastowe z jodem używane w radiologii, narkotyczne środki przeciwbólowe (kodeina, morfina) inne leki (wywołać pokrzywkę może prawie każdy lek) pokarmy i dodatki do pokarmów alergiczna: u dorosłych – orzeszki ziemne, laskowe; ryby i skorupiaki u dzieci – jaja kurze, mleko krowie, orzechy ziemne, laskowe, pszenica, soja niealergiczna: truskawki, ser, szpinak, bakłażan, owoce morza dodatki do pokarmów (benzoesan, siarczyny, glutaminian sodu, barwniki) zakażenia bakteryjne lub pasożytnicze, np. niektórych ryb jady owadów błonkoskrzydłych jad pszczoły, osy, szerszenia, mrówek fizykalne z zimna z ucisku wibracyjna cieplna wodna słoneczna cholinergiczna (drobne bąble pojawiające się po wysiłku lub ogrzaniu ciała) wysiłkowa U części osób nie udaje się ustalić przyczyny pokrzywki. W pokrzywce przewlekłej udaje się to jedynie w około 1/4 przypadków. Jak często występuje pokrzywka? Ostrej pokrzywki doświadcza w ciągu życia 10–20% osób. Zdecydowaną większość stanowi ostra pokrzywka trwająca od kilku godzin do 6 tygodni. Pokrzywka może wystąpić w każdym wieku. Ostra pokrzywka częściej występuje u dzieci i młodych dorosłych, a przewlekła – u kobiet w wieku 20–40 lat. Objawy pokrzywki Fot. 1. Pokrzywka - bąbel pokrzywkowy Fot. 2. Pokrzywka cholinergiczna Objawem pokrzywki jest pojawienie się na skórze bąbli pokrzywkowych, które są swędzące (niekiedy bolesne lub piekące), porcelanowobiałe lub różowe, dobrze ograniczone, otoczone przez zaczerwienioną skórę (rumień). Bąble są wyniosłe ponad powierzchnię skóry, szybko powstają i zwykle szybko ustępują (<24 h), nie pozostawiają zmian na skórze. Bąble mogą się zlewać, tworząc rozmaite kształty, i zajmować różną powierzchnię skóry (niekiedy bardzo rozległą). Bąble pokrzywkowe przypominają skutki poparzenia pokrzywami. Pokrzywce najczęściej towarzyszy świąd, a czasem nawet zmiany mogą być bolesne lub powodować tzw. parestezje – nieprzyjemne wrażenia, takie jak mrowienie, drętwienie, pieczenie. W pokrzywce przewlekłej objawy mogą występować codziennie lub okresowo (np. raz w tygodniu lub miesiącu). Często opisuje się dobowy cykl zmian, ale przebieg choroby bywa bardzo różny. Samoistne remisje (wycofanie się objawów) często zdarzają się w ciągu 12 miesięcy od początku choroby, ale u znacznego odsetka chorych objawy występują, przynajmniej okresowo, przez wiele lat. Należy zwrócić uwagę, czy pokrzywce nie towarzyszą, takie objawy jak: zawroty głowy uczucie silnego osłabienia kołatanie serca chrypka uczucie braku powietrza nudności i wymioty obniżenie ciśnienia tętniczego. Mogą one zwiastować pojawienie się wstrząsu anafilaktycznego. Groźnym objawem jest także obrzęk naczynioruchowy, ponieważ w jego przebiegu może dojść do pojawienia się utrudnienia w oddychaniu, a nawet zgonu (najczęściej spowodowanym tak silnym obrzękiem, „opuchnięciem” tkanek gardła, że dochodzi do zamknięcia krtani i duszenia się chorego). Ostra pokrzywka lub obrzęk naczynioruchowy mogą się pojawić nagle, w ciągu kilku minut lub godzin, lub przebiegać skrycie, rozwijając się w dłuższym czasie. Charakterystyczne jest szybkie zanikanie zmian. Pokrzywka a stres Stres emocjonalny jest czynnikiem, który może nasilać lub wywoływać pokrzywkę. Co robić w razie wystąpienia objawów pokrzywki? W razie pojawienia się pokrzywki chory powinien zażyć lek przeciwhistaminowy, a w razie cięższych objawów, zwłaszcza jeśli pojawi się obrzęk naczynioruchowy – glikokortykosteroid (o ile leki te zostały wcześniej zalecone przez lekarza). Pacjent powinien zgłosić się do lekarza. Ważne Jeżeli pokrzywce towarzyszy obrzęk naczynioruchowy lub inne objawy, które mogą zwiastować towarzyszący pokrzywce wstrząs anafilaktyczny – należy pilnie wezwać pogotowie ratunkowe (pod numerem 112 lub 999) oraz podać sobie adrenalinę (jeśli została mu ona wcześniej choremu przepisana). Diagnoza pokrzywki Zwykle obraz bąbli pokrzywkowych jest tak typowy, że postawienie diagnozy nie jest trudne. Niemniej bąble mogą się różnić w zależności od wywołujących je przyczyn: w tzw. pokrzywce cholinergicznej często są drobne w wywołanej wysiłkiem – olbrzymie (ta forma pokrzywki może być przyczyną wstrząsu anafilaktycznego) w pokrzywce wywołanej uciskiem – występują w miejscu kontaktu skóry np. z paskiem ciężkiej torby lub na stopach po długim marszu pokrzywka wibracyjna pojawia się u chorych pracujących np. z młotem pneumatycznym pokrzywka świetlna – po opalaniu. Ważne dla lekarza jest także umiejscowienie zmian pokrzywkowych na ciele oraz czas zanikania zmian. Wielu chorych nie wie, jak długo obecne są zmiany (można obrysować bąbel długopisem i obserwować, kiedy zmiana zanika). W ustaleniu przyczyn pokrzywki kluczowe znaczenie ma wywiad, który lekarz zbiera od pacjenta. Lekarz zapyta o: to, kiedy i w jakich okolicznościach po raz pierwszy pojawiły się bąble pokrzywkowe częstość epizodów pokrzywki i określenie, jak długo wykwity się utrzymują związek z podróżami, sposobem spędzania wakacji czy weekendów wielkość, kształt i lokalizację bąbli pokrzywkowych to, czy występuje też obrzęk naczynioruchowy aktualnie lub niedawno przyjmowane leki i inne substancje (zarówno zlecone przez lekarza, jak i dostępne bez recepty, preparaty ziołowe, witaminowe, wzbogacające dietę i in.) związek czasowy między wystąpieniem pokrzywki a kontaktem z pokarmami (spożycie, dotknięcie) związek objawów z potencjalnymi czynnikami fizycznymi (np. narażenie na niską lub wysoką temperaturę, światło słoneczne), z wysiłkiem fizycznym lub poceniem zakażenia wirusowe dróg oddechowych, wątroby, mononukleozę zakaźną kontakt ze zwierzętami narażenie zawodowe na alergeny lub substancje drażniące (np. lateks, inne wyroby gumowe i kosmetyki), zapytaj o rodzaj pracy niedawne ugryzienia lub użądlenia przez owady narażenie na kontakt z alergenami kontaktowymi lub wziewnymi wszczepienie protez lub implantów w trakcie zabiegów chirurgicznych objawy ze strony innych układów rodzinne występowanie pokrzywki i atopii związek z cyklem miesiączkowym stres psychiczny, choroby psychiczne stosowanie używek: tytoniu (stosowanie tytoniów aromatyzowanych), alkoholu, kannabinoli dotychczas wykonywane badania diagnostyczne reakcję na dotychczasowe leczenie. Diagnostyka pokrzywki Diagnostyka pokrzywki jest skomplikowana i czasochłonna, a i tak w przypadku pokrzywki przewlekłej jej przyczynę udaje się ustalić jedynie u około 20% chorych. Niektórzy badacze uważają, że rozpoznanie ostrej pokrzywki nie wymaga przeprowadzenia badań. Wstępna diagnostyka pokrzywki przewlekłej obejmuje oznaczenie skierowanie pacjenta na badania krwi – oznaczenie OB lub CRP (badania te oceniają ogólnie obecność stanu zapalnego w organizmie), morfologii z rozmazem, prób wątrobowych, badania moczu, niekiedy oceny czynności tarczycy. Testy skórne lub kontaktowe z alergenami czy też badanie poziomu IgE we krwi wykonuje się u chorych z pokrzywką ostrą czy przewlekłą, którzy mieli w przeszłości pokrzywkę po kontakcie z jakimś alergenem. Niekiedy lekarz na podstawie wywiadu i obecności innych objawów decyduje się na rzadsze badania: eozynofilię krwi oraz testy w kierunku tzw. chorób autoimmunologicznych, tarczycy, wirusowych zakażeń wątroby i innych schorzeń. U niektórych chorych wykonuje się tzw. test skórny z własną surowicą chorego. Wcześniej pobiera się od chorego jego własną krew, oddziela krwinki od reszty krwi, dzięki czemu pozostaje tzw. surowica – płyn, który nakłada się na nakłutą skórę przedramienia, podobnie jak przy testach skórnych z alergenami. Pojawienie się bąbla oznacza, że we krwi chorego obecne są przeciwciała – mają one znaczenie w powstawaniu pokrzywki. W ośrodkach specjalistycznych niekiedy wykonuje się próby prowokacyjne z pokarmem lub lekiem (a także z czynnikami powodującymi pokrzywki fizykalne). Niekiedy konieczne jest wykonanie biopsji skóry – czyli wycięcie kilkumilimetrowego jej wycinka i zbadanie pod mikroskopem. Sposoby leczenia pokrzywki Terapia pokrzywki musi być prowadzona przez lekarza i należy unikać samoleczenia. Zalecenia ogólne obejmują: Unikanie czynnika wyzwalającego (np. alergenu, czynnika fizycznego itp.), jeśli został zidentyfikowany. W razie pokrzywki pokarmowej konieczne może być zastosowanie diety eliminacyjnej (ustąpienie zmian skórnych następuje po 2–3 tyg.). Unikanie czynników nasilających lub wywołujących pokrzywkę: leki (kwas acetylosalicylowy, inne NSLPZ, opioidy), alkohol, stres psychiczny. Leczenie choroby podstawowej, jeśli pokrzywka ma charakter wtórny, czyli jest spowodowana inną chorobą. Leczenie farmakologiczne Podstawowymi lekami wykorzystywanymi w terapii pokrzywki są leki przeciwhistaminowe, które zmniejszają świąd skóry i powodują zanikanie bąbli pokrzywkowych. Leki przeciwhistaminowe skuteczne w leczeniu pokrzywki to: bilastyna, cetyryzyna, desloratadyna, feksofenadyna, lewocetyryzyna, loratadyna i rupatadyna. Lekarz może też zalecić stosowanie innych leków, takich jak montelukast, cyklosporyna (w ciężkich, nawracających przypadkach pokrzywki przewlekłej), omalizumab (w rzadkich przypadkach ciężkiej pokrzywki), a także glikokortykosteroidy. U pacjentów z pokrzywką wywoływaną wysiłkiem fizycznym (z anafilaksją lub bez niej) lekarz może zalecić zapobiegawczo leki przeciwhistaminowe w celu zmniejszenia częstości występowania lub nasilenia objawów. Pacjentom, u których wystąpiła reakcja anafilaktyczna lub obrzęk naczynioruchowy krtani, lekarz może zalecić noszenie przy sobie ampułkostrzykawki z adrenaliną lub autowstrzykiwacza z adrenaliną do samodzielnego podania w razie konieczności. Czy możliwe jest całkowite wyleczenie pokrzywki? U chorych z pokrzywką ostrą objawy cofają się przed upływem 6 tygodni (zwykle po kilku dniach; w wielu z nich jest to jedyny taki epizod w życiu), a reakcja na leki jest bardzo dobra. U około 2/3 chorych z ostrą pokrzywką zmiany ustępują bez żadnego leczenia. U 5% chorych z pokrzywką ostrą zmiany mogą przejść w przewlekłe. Pokrzywka przewlekła ustępuje w przeciągu roku u około 30–50% chorych. Niemniej u 1/5 chorych objawy nadal są obecne po upływie 5 lat. Co trzeba robić po zakończeniu leczenia pokrzywki? Ważnym elementem postępowania w pokrzywce jest ustalenie wywołujących ją czynników, co nie zawsze jest możliwe. Chory wymaga opieki nie tylko alergologa, ale i dermatologa. W razie rozpoznania którejś z chorób z kręgu alergii powinien regularnie się kontrolować i stosować do zaleceń lekarskich. Istotną rolę u chorych z pokrzywką przewlekłą pełni edukacja. Pacjenci często są sfrustrowani świądem skóry i swoim wyglądem. Choroba utrudnia im pracę i zaburza sen. Nierzadko otoczenie uważa, że zmiany są zakaźne. Ważne Należy pamiętać, że u większości pacjentów zmiany ustąpią w przeciągu roku, nie są zakaźne, a terapia daje z reguły bardzo dobre efekty. Oczywiście, jeśli znany jest czynnik wywołujący pokrzywkę, należy go unikać. Co robić, aby uniknąć zachorowania? Nie ustalono, jakie środki pozwalają na uniknięcie zachorowania na pokrzywkę, niemniej jej nawroty z reguły skutecznie zwalczają wymienione powyżej leki oraz unikanie znanych, wyzwalających je czynników. Wielu chorych z pokrzywką przewlekłą zauważa pogorszenie zmian pod wpływem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (np. aspiryny), zdenerwowania oraz diety. Prawdziwa alergia pokarmowa u nich jest rzadka, natomiast niektóre pokarmy mogą powodować nasilenie zmian – np. truskawki mogą spowodować wzrost wydzielania histaminy w organizmie, a alkohol rozszerza naczynia. Nie udowodniono niezbicie wpływu specjalnych diet, ale niektórzy chorzy (30–70%) odczuwają poprawę wyglądu skóry, unikając niektórych pokarmów (np. alkoholu, przypraw, konserwantów, barwników, surowych jarzyn i owoców). Ostre porażenia wiotkie, w tym zespół Guillaina-Barrégo – u dzieci do 15 roku życia ZLK-1 Płonica ZLK-1 Pryszczyca ZLK-1 Różyczka i zespół różyczki wrodzonej ZLK-1 Rzeżączka ZLK-3 Salmonelozy inne niż wywołane przez pałeczki Salmonella Typhi i Salmonella Paratyphi A, B, C; ZLK-1 Tężec ZLK-1 Toksoplazmoza wrodzona ZLK-1Każda krostka, opryszczka czy pryszcz na penisie budzi niepokój i zdziwienie. Zwłaszcza jeśli dodatkowo towarzyszą im inne objawy, takie jak ból, pieczenie lub świąd. Opryszczka na penisie to powszechnie występująca choroba weneryczna, która jest wysoce zaraźliwa i wymaga leczenia, natomiast pryszcze i krostki na prąciu nie są aż tak poważnym problemem i pojawiają się z tych samych powodów, co na skórze całego ciała. Należy wiedzieć, jak odróżnić pryszcz od opryszczki, aby podjąć odpowiednie na penisie , chociaż pojawiają się rzadko, nie są niczym niezwykłym. Skóra człowieka zawiera pory, czyli mikroskopijne otwory w skórze, które są ujściem dla gruczołów łojowych. Z powodu nieodpowiedniej pielęgnacji, stresu, przyjmowania niektórych leków, problemów hormonalnych lub w okresie dojrzewania z powodu burzy hormonów dochodzi do nadmiernej aktywności gruczołów łojowych i wzmożonej produkcji sebum. Sebum wraz ze złuszczającym się naskórkiem zatykają pory, co skutkuje pojawieniem się cyst, krostek i pryszczy, także na penisie. Białe kropki na penisie Białe kropki na penisie , które pojawiają się “znikąd” i nie są związane z odbytym w ostatnim czasie stosunkiem płciowym lub w ogóle nie są związane z aktywnością seksualną, nie towarzyszy im też świąd lub pieczenie, to prosaki, zwane potocznie pryszczami na penisie . Są to torbiele naskórkowe, które powstały w wyniku zaczopowania porów wydzieliną z gruczołów łojowych i potowych. Takie same zmiany pojawiają się często na skórze twarzy. Pryszcze na penisie są przypadłością młodych mężczyzn do 30. roku życia. Pryszcz zazwyczaj pojawia się na penisie, na skórze moszny lub w rowku zażołędnym. Jest to biała lub żółtawa krostka, która po uciśnięciu wydala z siebie gęstą, białą ciecz. Prosaki nie dają żadnych objawów - nie swędzą, nie pieką, nie bolą i nie są zaczerwienione. Te objawy pojawiają się dopiero, kiedy dojdzie do zainfekowania pryszcza na penisie i rozwinięcia się stanu zapalnego. Pryszcz na prąciu - leczenie Pryszcz na penisie jest traktowany jako niegroźny defekt kosmetyczny, który po pewnym czasie znika samoistnie i nie wymaga leczenia. Nie ma leku, maści, płynu, który pomógłby poradzić sobie z tym problemem, zmniejszył ilość i wygląd zmian skórnych. Najlepszym rozwiązaniem jest zadbanie o prawidłową higienę - stosowanie mydła przeciwtrądzikowego i łagodnego płynu do higieny intymnej. Pryszczy na prąciu nie wolno wyciskać, wyduszać, ani przekłuwać. Może to spowodować zainfekowanie zmiany skórnej i rozsianie stanu zapalnego. Wtedy pryszcz się powiększy, podbiegnie ropą, pojawi się obrzęk, zaczerwienienie i ból. Taki stan najczęściej wymaga konsultacji z lekarzem i zastosowania miejscowego antybiotyku. Pryszcz na penisie nie jest groźny ani zaraźliwy. Niepowikłany prosak nie jest także przeciwwskazaniem do podejmowania aktywności seksualnej. Jak odróżnić pryszcz od opryszczki penisa? Opryszczka różni się od pryszczy na penisie objawami, przyczyną powstawania i postępowaniem. Opryszczka penisa jest zawsze wywołana wirusem HSV (Herpes simplex virus), tym samym, który odpowiada za występowanie opryszczki na wargach lub błonie śluzowej jamy ustnej. Do zakażenia opryszczką narządów płciowych dochodzi podczas stosunku płciowego bez zabezpieczenia z osobą, która jest nosicielem tego wirusa, także podczas seksu oralnego. Objawy opryszczki na penisie pojawiają się po pewnym czasie od odbycia stosunku płciowego. Na początku mężczyzna odczuwa świąd, pieczenie i lekki ból na skórze prącia. Po kilku dniach pojawiają się bolesne, tkliwe i piekące pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym, które w ostatecznej fazie przekształcają się w owrzodzenia. Opryszczka narządów płciowych pojawia się najczęściej na żołędzi penisa, trzonie prącia i w okolicy odbytu. Zmianom skórnym może towarzyszyć gorączka, osłabienie, powiększenie się węzłów chłonnych. Opryszczka prącia wymaga leczenia objawowego, ponieważ wirusa HSV nie można trwale usunąć z organizmu. Leczenie polega na przyjmowaniu miejscowym i doustnym leków przeciwwirusowych. Opryszczki nie wolno dotykać, aby nie rozsiewać jej na inne miejsca, np. oczy lub usta. Należy unikać przemęczenia i osłabienia organizmu, ponieważ wtedy opryszczka ma skłonności do nawrotów. Opryszczka prącia jest bezwzględnym wskazaniem do zachowania wstrzemięźliwości seksualnej do momentu ustąpienia zmian skórnych oraz do stosowania zabezpieczenia w postaci prezerwatywy. Autor: Redakcja Dzień Dobry TVNw postaci elektronicznej, o którym mowa w § 4 pkt 1 lit. a oraz b, jest przekazywane państwowemu powiatowemu inspektorowi sanitarnemu właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania osoby, u której powzięto podejrzenie lub rozpoznano zakażenie, zachorowanie na chorobę zakaźną lub zgon z ich powodu, a w przypadku osoby bezdomnej lub osoby o niemożliwym do ustalenia miejscu Pryszczyca - Wyniki wyszukiwania dla zdjęć i ilustracjiWyświetl filmy dla pryszczycaPrzeglądaj dostępne zdjęcia i obrazy (221) dla słowa kluczowego pryszczyca lub rozpocznij nowe wyszukiwanie, aby znaleźć więcej zbiorów zdjęć i wyniki Różyca jest ograniczoną do miejsca infekcji lub uogólnioną narządową chorobą zakaźną spowodowaną przez patogenne szczepy bakterii – włoskowca różycy ( Erysipelothrix rhusiopathiae ). Bakteria ta jest odporna na warunki środowiskowe i występuje na całym świecie. Zachorowania dotyczą ludzi i zwierząt: świń, bydła, owiec
Toksoplazmoza u kotów; Toksoplazmoza jest chorobą pasożytniczą powodowaną przez wewnątrzkomórkowego pierwotniaka Toxoplasma gondii. Wyodrębnia się trzy typy Toxoplasma gondii – typy I, II i III, które różnią się m. in. zdolnością do wywoływania choroby u ludzi i zwierząt. Ludzi najczęściej zakaża typ II.